Ağ (Ak) Gelin

Develi'den bir Türkmen obası, Erciyes'in güney eteklerinde bir yaylaya çıkarlar.
Bu obada ahlaki ve fiziki güzelliğinden dolayı "Ağ (Ak) Gelin" adı verilen bir gelin vardır.
Kocası ve iki çocuğu ile beraber mutlu bir hayat yaşarlarken, kocası gurbete çalışmaya gider.
Develi çevresinde yaşayan bir eşkıya, güzelliği ile şöhret bulan "Ak Gelin'e" göz koymuştur.
Sahipsizliğini de anlayınca, bir gece obayı basarak kaçırmak ister.
Namus Timsali "Ak Gelin", olayı anlar. gece karanlığında iki çocuğunu ve küçük sandığını yanına alarak, karışıklıktan da faydalanıp gizlice Erciyes'e doğru kaçar.
Erciyesin ortalarında öyle bir yere gelir ki, ilerisi uçurum gidilmez.
Geriye dönse eşkiya...Gözyaşları ve çaresizlik içerisinde ellerini açar ve Allah'a yalvarır.
"Allah'ım beni ve çocuklarımı ya taş et, ya da kuş." 
Duası kabul edilir.
Güneş doğunca oba sakinleri ve eşkıya; ak gelin, iki çocuğu ve çeyiz sandığının hayretle ve şaşkınlıkla, ak gelin önce "taş"  dediği için taş kesildiğini görürler.
Günler sonra obaya dönen kocası olayı annesinden öğrenir. koşarak varır, ailesinin taş kesildiğini görür. uzaklardan bir ses duyar.

"Yiğidim namusunu bir eşkıyaya çiğnetmedim. O eşkıyadan ahımı koma."
Bu ses "Ak Gelin'in" sesidir.
Delikanlı taş kesilen ailesine bakarak: 
"Alırım ahtını koymam Ak Gelin." diye haykırır.
Dadalıoğlu bu olayı ağıt olarak dile, saza ve söze döker. Günümüze kadar gelir.
Şimdi bu ağıt'ı dinleyelim.....

Ağ gelin indi mo'la yayladan.
Kaşı değil gözü beni ağlatan.
Bu güzellik sana kadir Mevla'dan.
Ölürüm de ahtımı koymam sende.

Sarı yazma pek yakışır güzele.
Sarardı gül benzim döndü gazele.
Ben gidiyom da sen yarini tazele.
Ölürüm de ahtımı koymam sende.

Bir taş attım karlı dağın ardına.
Düştü M'ola ağ gelinin yurduna.
Senin ile şu beylerin derdi ne?
Alırım ahtımı koymam sende.

Ağ gelin de oturmuş çorap örüyor.
Çorabın üstüne güller deriyor.
Zalim anan uzaklara veriyor.
Alırım ahtımı koymam sende.

Irmak kenarında biter yosunlar.
Yosunun üstünde bizi yusunlar.
İkimizi de bir mezara kosunlar.
Ağ gelin de biri, yari desinler.

Ağ gelin oturmuş taşın üstüne.
Taramış zülfünü kaşın üstüne.
Bir selamın gelmiş başım üstüne.
Alırım ahtımı koymam sende.

Yüce dağ başında yayılır yılan.
Göç etmiş aylesi, evleri viran.
Var mı bu dünyada sevdiğin alan?
Alırım ahdımı da koymam sende.