Verir oldum
Mustafa Remzi Samancı (Kul Remzi)
Benden beni soranlara, dost elini verir oldum
Ateşini haktan alıp dostum deyip verir oldum
Hakikatim hoşgörüyle, sahip çıktım bu dost diye
Anlarsa ise bir methiye ona yazıp verir oldum
Dünya sana sahip çıkmaz gelenleri onda tutmaz
Işık alır boşa atmaz sabır şükrü verir oldum
Ruh bedene sahip çıkmaz su olmayan çeşme akmaz
Anlayana ilham satmaz sularını verir oldum
Rahatlığı düşünmedim el ağlarken ben gülmedim
Açık sözle daim geldim hakikati verir oldum
Ram oluşu ben bilirim hoşgörüyle hep gelirim
Ağlamayın gülün derim mutluluğu verir oldum
Kul remziyim yaş dökerim yanmış olsam bu aşk derim
Allah demek tek hünerim hakka vuslat ister oldum