Özümüz

Filiz midir fidan mıdır, abu varı hal ile
Açılmış bir gonca gibi, İrem deyi bul diye
Titrer iken her bakışta göz yaşını saymaya
Medet deyiş ol nedendir bil ki nuru bulmaya
Aranılan sen olurken bulutların indinden
Kim ola ki duymuş ola meleklerin dilinden
Ümit vermiş ahu da can, cana eyler Rab ferman
Sinede ki o görünüm sıhhat dolu der derman
Mest eden o halin ile, Allah aşkın var iken
El zemini bilki haktır azize’ye, nur veren
Zuhur eden aşk’a daim güler iken yüzünüz

Kul remzi der biliniz ki Allah aşkı özümüz
Meali………………….
Abu= bu haliniz
Gonca = yeni açan çiçek
İndinde= varın derininde
Mest= mahmurlaştıran (hoşnutluk)
Elzem=gerek
Azize= ermiş kadın
Zuhur=beliren