Özlem!!!!
Mustafa Remzi Samancı (Kul Remzi)
Bekliyorum
Bir köşede, pejmure ve yalnız
Bir esinti ve karardı etraf
Gökyüzünde çarpışırken bulutlar
Çakıyor o anda şimşek
Bir patlama bir gürültü
Korku başlıyor yüreğimde
Ürperiyor beden
İrkilişim birdenbire değil mi ki
Yalnızlık ve özlem
Aha başladı gökteki bulutlar
Oradan oraya kaçarak ağlamaya
Büyük bir hışırtı ile
Başlıyor saçaklardan yağmur taneleri
Koşarcasına gidiyor toprağın susuzluğuna
Lâkin dallardan ayrılan yaprakların
Yerde sürüklenişini seyrediyor gözler
Yeni bir üzüntü, yeni bir ayrılık, yeni bir özlem
Bir şeyler bekliyor
Korkuyordum bir şeylerden
Beklemenin acısı, zamanın kayboluşu
İçimdeyken
Anlarsan bir gün anlattıklarımı
O zaman de ki, bendim onu bekleten
Bendim onu öldüren
İçimdeki değil mi ki yalnızlık
Anlamadın mı beklenildiğini beklediğimi
