Özlem Ve Sen!
Mustafa Remzi Samancı (Kul Remzi)
Esiyor fırtınalar
Sağ ve solumda
Güzel bir sonbahardı zaman
Hasretin oluşturduğu
İçimde yankı
İç içe oluşumdaki
Özlem ve sen…
Sendin kızıl renge bürüyen beni
Uzattım ellerimi
Volkanik bir yanardağ yanı başına
Gün ışınlarının karışımında
Göz kapaklarının kapanışıyla
Görgüler engelleniyor orda
Sisli bir görünüm
İlerdeki hayalin
Sır perdesinin gerisine çekilişi
Yanı sıra
Özlem ve sen…
Yüzlerde hafif bir gülümseme
Oysa kuşkulu bakış
Kendimde kendimi arayış
Yokluğun belirtisi
Kaygının canlılığı
Pişmanlık umutsuzluk orda sevgi
Yalın aşk
Yine
Özlem ve sen kuşkuyla savaşmasın bu özlem
