Neyleyim!!!

Nevbahar içinde kış oldu başım
Bülbül nara eyler güle ne deyim
Taze bir fideyken kalmamış aşım
Kara kışta açan gülü neyleyim

Sırdaşım olmasa söz eyler olsam
Güneşin önüne bulutla dursam
Kalbimin içine bir saray kursam
Sultanım olmasa tahtı neyleyim

Yanıyom desem ben böyle bir aşkla
Gelmişim der oldum seksen beş yaşa
Buharlar içinde girerken kışa
Şafakta eriyen karı neyleyim.

Peşimde Azrail döner durursa
Bedende fırtına cana eser olursa
Zaman gelmeden sorgu sorulsa
İmansız bedeni söyle neyleyim

Dostlarım ağlarken bu can gülerse
Göz yaşım dökülüp sele dönerse
Sevdayla arama nifak girerse
Muhabbet olmayan aşkı neyleyim

Yüceyken bu aşkta bozulsa aram
Kanarsa daima içimde yaram
Olmasa belimi narince saran
Belimden dolanan eli neyleyim

Var iken içimde coşku elemi
Demeyin bu hasret cana yaremi
İçimde yankısı hak cehennemi
Yarimden olmasa nârı neyleyim

Kul Remzi yürekten söylerken sözü
Hasretlen güler mi söyleyin yüzü
Bu hasret biterse rahatlar özü
Dermanım Rahmandan yoksa neyleyim