Mahkûmlar

Mahkûmsun bu çitlerin gerisinde
Anıların yitirdiği yer
Edilir mi isyan
Sanmam
Sızlarken yürekler, susmuşken şarkılar
Maziye dönük bir insan

Daha dün
Yeşildi etraf, güllük gülistanlıktı
Aha bugün
Dört beton duvar arası
Ve loş bir karanlık, yanı sıra pişmanlık

Burada içli şarkılar dinlenir
Burada hüzün gözlenir
Özlenilenler ayrı ayrı alınır düşlere
Düşlerde parçalanır çitler
Özgürlüğe ulaşır
Oysa biter düş, perde açılır
Ve yine çitler, dört beton arası

Burada geceler gündüzlere isyan eder
Bir ayrı dünya burası
Burada tek umut var beklenilen
Güneşin doğduğu yer, zaman
Özgürlük hasreti
Barışıklığını belirleyen duygular
Daha ötesi var
Bunu bizden başka kim anlar
Tabi ki mahkûmlar