Kara kara

Güneşi doğuşunda
Önüne gerilmiş bulutların
Döktüğü yağmurlarda!
Açmış güllerin üzerindeki damlalarda

Saçılmış kokuların içinde varlığını hissetim
Ağaçların yapraklarını koparır
Damlayan gözyaşlarımı, silerken.
O yaşlarda sanki sen, sen varsın diye

Ümitlerimin yeşerdiğini görür
Gökteki yıldızları saymaya başlar
Bazen gecenin karanlığına gizlenirdim.
Sabahın görünen gün ışıklarını

Sensin diye tutmaya çalışırdım.
Neyi görebildim ki sensiz.
Bir kağıt bir, kalemden başka!
Onlarda veriyordu seni bana!

İşte resmin, işte ona bakan ben.
Bende sen, sen de ben oluşum.
Sensin diye bunu bir bilsen!
Anlardın beni dönerdin anılara!

Bende düşünmezdim kara kara…!