Eyledi!!!
Mustafa Remzi Samancı (Kul Remzi)
Sanmış idin alem isen, sırra sırdaş olandı,
Sırrın ivşa eyleyip de, canın rüsvay eyledi.
Cümle için güldüm ama, lakin kıymet olmadı,
Her gülüşe gölge vurup, gönle diken eyledi.
Gündüzlerin oldu siyah, gece ışık almadın,
Perde çekip ışığına, günün zindan eyledi.
Gitti zaman anı bir an, bedene dost olmayan,
Bedenden ruh ayrılıp da, seni sessiz eyledi.
Ola kendin teke kaldın, bir ömürde uğraştın,
Neden uydun o kör nefse, seni rezil eyledi.
Hazırlığın var mı bilmem, ne getirdin bu yola
Gördüm bazen nefse uydun, seni iflas eyledi.
Kul Remzi’ydin inancın var, tövbe eyle halini,
Kavuştun bak vuslatına, seni toprak eyledi..!