Çıkardım!
Mustafa Remzi Samancı (Kul Remzi)
Benim ile olsa, dostum dediğim,
Onun için, zirvelere çıkardım,
Hicret etse, hayalini gördüğüm,
Aramaya gurbet ele çıkardım.
Her baktığım, yerde gülüm olaydı,
Gözümdeki damlalara dolaydı,
Arzusunda bile beni bulaydı,
Her bir yerde, karşısına çıkardım.
Aşk okuyla, ciğerimi delseydi,
Yaymış kaşı, kirpiğin ok bilseydi,
El uzatıp pamuk elin verseydi,
Onun için, semalara çıkardım.
Hasret verdi cana vuslat vermedi!
Yüreğinden aşk sergisi sermedi,
Benim için, mecnun ol sen demedi,
Demiş olsa boz dağlara çıkardım.
Kul remziydim, derdim yare bilinsin,
Arzuhalim Allah için verilsin.
Olmaz derse! Küllerim de savrulsun,
Kabul derse! o küllerden çıkardım...