Candan Usandım!
Mustafa Remzi Samancı (Kul Remzi)
Gönül verdim canana, ben bu candan usandım
Cana cansın gel dedim ben bu candan usandım
Çıka sözüm dudaktan çekildi merak candan
Hasret canan ben bu candan usandım
Etrafında pervane olmuşum pare pare
Toparlamak biçare ben bu candan usandım
Mum gibi ola yandım piştim diye aldandım
Alacağım yok saldım ben bu candan usandım
Kalmadı ki mecalim ne olacak bu halim
Doğruluktur mealim ben bu candan usandım
Derdim huzur bulmadı, el verenim olmadı
Dedim o yar sevmedi ben o candan usandım
Aşk ile dile geldim vermeyene el verdim
Sevecendim sevmedim ben bu candan usandım
Kul Remzi’dir mahlasım divanelik avazım
Allah’ıma her nazım ben bu candan usandım
