Bekleyiş
Mustafa Remzi Samancı (Kul Remzi)
Esiyorken rüzgâr ışıltılar altında
Bir köşenin kenarında
İzlerken seni
Üzgünlüğüm belirmiş ki gökyüzü
Ağlamaya başlamıştı
Sağanak yağmur tanelerini dökerken
Tane tane
Sarmıştı etrafı bulutlar
Güneşin ışınlarının çekilmesiyle
Nemlendi gözler, bir yalnızlık başlamıştı
Yalnızlık
Bir hasret tazelendi
Uyandı duygular
Arar iken içtenlikle birini
Hasretin başladığı yerdi
O köşe sanki
Ve olmuştu gece
Hâlen beklenir
Beklenilen ilk ve son değil ki
Gelmeyen beklenilen
Sevgi sevgiliydi
Hasret başladı dinmek bilmedi
Bilmem ki bu neydi
Yine sevgi, yine sevgiliydi