Akrostiş

Mevlasının aşk için düşmüş hakik bu yola
Ellerini göğe açıp, derken Aşk’ım hak ola
Var eylemiş Rabbim onu karanlığın içinde
Lale sümbül gül mahseni, beden buğday renginde
Ümüt veren bakışlarla, dostta verir elini
Tertemiz bir ahlak ile, söz eyletir dilini

Bulursunuz nurlu anı, onda her bir bakışta
Olur iken gönüle dost, damla damla akışta
Yüzündeki tebessümü bedenlere can verir
Allah aşkı varki daim ateşinden dağ erir.
Lütfeylerse derde çare ondan olmak ver ola
Ilgat, ılgat yüreğine, Hak Aşkıyla Nur ola