Akrostiş
Mustafa Remzi Samancı (Kul Remzi)
Benden beni soranlara, dost elini verir oldum
Ateşini haktan alıp dostum deyip verir oldum
Hakikatim hoşgörüyle sahip çıktım bu dost diye
Anlar ise bir methiye ona yazıp verir oldum
Dünya sana sahip çıkmaz gelenleri onda durmaz
Işık alır , aman vermez, sabır şükür verir oldum
Ruh bedene sahip çıkmaz su olmayan çeşme akmaz
Anlayana şaka olup sularını verir oldum
Rahatlığı düşünmedim, el ağlarken ben gülmedim
Açık sözle daim geldim hakikati verir oldum
Ram oluşu ben bilirim hoşgörüyle hep gelirim
,
Ağlamayın gülün derim mutluluğu verir oldum