Akıyordu!
Mustafa Remzi Samancı (Kul Remzi)
Bir akşamüstü ben, ordan geçerken
Perdenin ardından kim bakıyordu
Güneşse kayboldu, fecre girerken
Pusulu gözyaşım, hep akıyordu
Gel artık tahammül eyle sen bana
Olalım biz artık biz de yan yana
Çıkalım birlikte aşkta meydana
Pusulu gözyaşım, hep akıyordu
Sevmişim sevecen düştüm hallere
Kapıldım gidiyorum hoyrat yellere
Güvenim kalmadı nazlı güllere
Pusulu gözyaşım, hep akıyordu
Gidelim desem de gidiş olmuyor
Benim bu halime derman bulmuyor
Gelip de derdimi bir de sormuyor
Pusulu gözyaşım, hep akıyordu
Kul Remzi halinde düşmüştür dara
Gönlünde belirdi çizilmiş yara
Düşmüştür artık o bu büyük nâra
Pusulu gözyaşım, hep akıyordu
