UHUT HARBİ VE BİR HANIM SAHABE
Mustafa Özyurt
UHUT HARBİ VE BİR HANIM SAHABE
Uhut harbin de okçular ayneyn tepesini terk ettiklerinde, müşrik ordusu İslam ordusunu kuşatıp, 70 şehit verildikten sonra, şeytan yüksek bir yerden “ Kutile Muhammed “ diye bağırır. Yani Muhammed öldü demektir. Bu haber Medine-i Münevvere’ye kadar ulaşır. Bunu duyan hanım sahabelerden birisi koşarak Uhut’a gelir. Bakar ki şehitler sıralanmış, dizilmişler. Kan revan içerisinde görür onları. Bunlar kim diye sorunca! Aldığı cevap; Şu baban, şu efendin, şu erkek kardeşin şu da oğlun derler. Hanım bunlara hiç aldırış etmeden “ Rasülullah nerde? Onu gösterin bana” der. Ve Rasülüllah Efendimizi taşın gizlediği yeri gösterirler ve oraya kadar varınca “ Anam babam sana feda olsun ya Rasülellah, sen sağ olduktan sonra babam, kocam oğlum ve erkek kardeşimin şehit olmasına üzülmüyorum” diyerek bağlılığını ve sevgisini beyan eder.
HİND VE VAHŞİNİN SONU
Efendimiz s.a.v. amcası hz Hamza r.a. cenazesinde sesli olarak ağladı. Hâlbuki ona gelinceye kadar hiç böyle sesli ağlamadı. Fakat az sonra gülümsedi. Ve kendisine neden böyle yaptığı surulunca buyurdular ki:
Amcam hz. Hamzaya dayanamadım. Çünkü çok seviyordum ağladım. O esnada kendisini cennetin kapısında gördüm. Cennete gir diyorlardı. Fakat o “benim şehadetime sebep olan o Hind ve Vahşi Müslüman plmadan girmem” diyordu. Onu öyle görüncede güldüm buyurdular. Daha sonra herikiside islamla şereflendiler. Ama hz. Vahşiye( gözüne görünmemesini yani görebileceği yere oturmamasını söyledi. Çünkü onu görünce amcasını hatırlıyordu. Yoksa nefretinden değildi maksadı. Hatta böyle söylediğine bile pişman olduğu söylenir.
Hz. Vahşi, Müseylemetülkezzap denilen, yemen tarafında meydana çıkan o Yalancı peygamberin kellesini koparıp bir torba içerisinde Efendimiz s.a.v. getirdi. Rasülullahımızı son derece memnun etti. Hz. Vahşi diyordu ki:hz. Hamzayı şehit ettim amma bu kıncın hakkını vermeden ölmeyeceğim ve dediğinide yaptı (r.a.)(devam edecek)
