HAREM

İslam dininin doğup yayılmaya başladığı, Hicaz’da bulunan Mekke-i mükerreme ve Medine-i münevvere şehirlerinin ikisine birden verilen ad. Bu iki şehrin çevresinde belli bir sınıra kadar olan yerlere ’Harem’ denildiği için bu şehirlere iki harem bölgesi anlamında ’Haremeyn’ veya ’Haremeyni’ş-Şerifeyn’ denilmiştir. Mekke-i mükerreme şehrinden biraz daha geniş, sınırları Cebrail aleyhisselamın bildirmesiyle İbrahim aleyhisselam tarafından çizilmiş ve yine onun tarafından dikilen taşlarla gösterilmiş olan alana ’Mekke Haremi’ veya ’Haremü’ş-Şerif’ adı verilmiştir. Hacda ihrama girme yerleri olan ve mikat denilen yerlerle Mekke şehri yani Harem arasındaki alana da ’Hill’ denilmiştir.
Harem bölgesi;  Medine tarafından üç mil, Yemen tarafından yedi mil, Irak tarafından yedi mil, Taif ve Arafat yolu üzerindeki Nemire Vadisinden yedi mil, Cirane yolundan dokuz mil, Cidde tarafından on mil uzaklıktaki sınırların çevrelediği alanı içine alır. (Bir mil 1895 m olarak hesaplanmaktadır.) İbrahim aleyhisselam tarafından işaretlenen Haremü’ş-Şerif sınırları, Resulullah efendimiz tarafından yenilenmiş, hazret-i Ömer, hazret-i Osman ve hazret-i Muaviye bu sınırları belli eden noktaların günümüze ulaşmasında büyük hizmet görmüşlerdir. 
Harem denilen bu geniş alanın ortasında Kâbe-i Muazzama ve etrafındaki Mescid-i Haram yer almaktadır. Peygamber efendimiz Mekke-i mükerremenin fethi sırasında Harem hakkında; ’Şüphesiz burası Allahü tealanın gökleri ve yeri yarattığı günde haram kıldığı bir beldedir. Burası kıyamet gününe kadar, Allah’ın haram kılmasıyla haramdır.’ buyurmuştur. Haremde işlenecek iyilik ve kötülüklere, diğer yerlerde işlenenlere göre kat kat karşılık verileceği bildirilmiştir. Hac, umre veya ticaret gibi çeşitli maksatlarla Mekke’ye gelmek isteyen Müslümanlar ’mikat’ denilen yerlerde ihrama girmek zorundadırlar. İhram giyerek Hareme giren kimselere normal zamanlarda helal ve mübah olan bazı işleri yapmak haram olur.