195-HENDEK HARBİ

Onlar, Allah’ın yeryüzündeki sünnetullahının gerçekleşmesini istiyorlardı. Onlar yahudi ve hıristiyanlar gibi değildiler. Allah yahudi kavmine hazır sofralar sunmasına rağmen, onlar bunları beğenmeyip, adileşme örneği içinde, Allah’tan hak etmedikleri başka şeyleri istemeye başladılar. 
Bütün bunların bir hikmeti vardır. Kişi için ancak kendi eliyle kazandığı vardır. Müslüman, hazıra konmayı prensip edinen bir tavır içinde olamaz. Müslüman yardımlaşmanın, ikramın, ihsanın, paylaşmanın yüceliğine ve mübarekliğine inanır. Başkası çalışsın, ben yiyeyim. Başkası bulsun ben giyeyim, başkası icat etsin, ben bineyim, başkaları etsin, bulsun, ben ise faydalanayım anlayışı müslümanın anlayışı olamaz ve olmamalıdır. 
Bunun en güzel misalini, Hendek gazvesinde görüyoruz. Hendekte âlemlere rahmet olmuş bir Peygamberin önderliği, ona her şeyi ile tâbi olmuş peygamber ikliminde sa’y ve gayretin, fedakârlığın, kardeşliğin ve insanlığın hiçbir zaman yaşamayacağı bir teslimiyetin örneği sergilenmekteydi. 
MESACİD-İ SEB’A
Hendek savaşının yapıldığı yerde sel dağının kuzey batısında, Mescid-i Fetih- Mescid-i Selman-ı Farisi, Mescid-i Ali b. Ebi Talib, Mescid-i Ebu Bekir, Mescid-i Ömer b. Hattab, Mescid-i Sa’d b. Muaz, Mescid-i Ahzab.
Mescid-i Fetih de Hendek Gazvesi esnasında Rasülüllah Efendimiz karargah kurulduğu yerde düşmanın yenilmesi için dua etmesi ve namaz kılmasından dolayı bir ismin verildiği kaydedilir. 
Mescid-i zü’l-Huleyfe:  Mekke-i Mükerremeye umre niyetiyle gideceklerin ihram giydikleri Mikat mahallidir.  Mescid-i Nebeviye 11 km. uzaklıktadır.  Medine’nin güneybatısında kalır.(devam edecek)