127- ABDÜLHALIK GONCDUVANİ K.S.

Annem, sebebini sorunca işittiklerimi anlattım. Annem ağladı, babamdan miras kalan 80 altının kırk tanesini kardeşime ayırıp kalanını koltuğumun altına dikip gitmeme izin Verdi. Doğruluktan ayrılmamam için benden söz aldı. Beni Bağdad’ uğurladı. ( Haydi Allah sana selamet versin oğlum. Allah için sendenden ayrıldım kıyamete kadar bir daha yüzünü göremem) dedi. Küçük bir kafile ile Bağdad yolunu tuttum. Hamedan yakınlarında eşkiyalar yolumuzu kesdi. Içlerinden biri: ( Ey fakir! Senin hiçbir şeyin varmıdır? Dedi.    Kırk  altınımın olduğunu  söyledim.
      İnanmadı, alay ettiğimi zannederek bırakıp gitti. İkincisi gelince onada aynı cevabı verdim. İki eşkiya, reislerine gidip durumu anlattılar. Reis beni çağırdı ve yanına gittim. (Paran varmıdır? Dedi. Kırk altınımın olduğunu söyleyince, dedeiğim altınların yerini söküp çıkardılar. Reisleri:( niçin doğru söyledin? Deyince, (Anneme doğru olmak için söz verdim, hıyanet edemem) diye cevap verdim.
Eşkıyaların reis, bunları duyunca çok ağladı. ( Bu kadar senedir, ben beni yaratıp yetiştirene verdiğim söze hıyanet ediyorum) dedi. Ve tevbe etti. Kafilede bulunan diğer eşkıyalar da tevbe edip aldıkları malları geri verdiler.”
Buyurdular ki: Allah dostlarının huzurunda üç sıfatla bulunulur. Alçak gönüllülük, iyi geçinmek ve kötülüklerden arınmış bir kalp. Hakiki yaşamak, nefsinin arzularını haram ve zararlı isteklerini yerine getirmemek demektir. Allah tealaya en yakın olan ahlakı güzel, kalbi rahat olandır. En üstün amel, kalbin allahtan başkasına yönelmemesidir. Kalbinde, bir kimseye düşmanlık veya sevgi hali bulursan, onu önce Kur’anı Kerim’e, sonar dinin emir ve yasaklarına arzet! O kimse, onlara göre sevimli ise, sende sev! Sevimli değil kötü ise sende kötü gör! Hiç kimseyi kovma! Hiç kimseye darılma!  Kimsenin aleyhinde konuşma! Diyerek nasihatlerde bulunmuştur.   Bizde, bu nasihatlerine Lokman Hekimin dünya ile alakalı şu hikmetli sözünü ilave yapalım. 
    “ Ey oğlum, dünya derin bir denizdir. Çok insanlar onda boğulmuştur. Gemin takva, yükün iman, halin tevekkül olsun. Umulur ki kurtulursun”. Okuyup tatbik edenlere ne mutlu. (devam edecek)