Kral Çıplak Dedin Be Gazze
Mehmet Kanmaz
Her ne kadar şikayet etsek de Son 100 yıldan bu yana yıpratılmış ama hala mayası kalan milli ve manevi değerlerimizle idare ederken
Hâl dili ve Kâl dili arasında Müslüman nasıl olur ki derken ve tamda özellikle son 20 yıldır; bir eli yağda bir eli balda güzel güzel yaşarken...!
Yazdığın ve yazmakta olduğun destanla bütün Müslümanları;
Yaktın be GAZZE
Yaktın bizi Ebu Ubeyde.
Biz bur da ne güzel mekan konforunda, dünyevi
Zevk, sefa içinde sanal dünyada yaşarken, vicdanı susturmak içinde sene içinde umre yapıp İslamcılık oynarken
Nargile kafelerde Efkâr niyetine; sohbet ortamlarını çalkalarken ve Takva satarken ve aynaya bakıp bakıp İslam’ın sancaktarı ecdadın Hilafetin tartışmasız adresi
Müslümanların abisi, hamisi, ümidi
Gavurun tek korkusu, Mazlumların umudu
Türk oğlu Türküz diye Ümmete hava atarken
Yaşadığımız gibi inanmaya dünden razıyken
Şeytan sağdan vura vura Sağımızı lime lime,
Fikrimizi ince ince Bulaşmış huyundan suyundan Bizi bizden etmiş
Köprünün altından çok sular geçmiş uyku alemine dalmışken..!
Velhasıl kendimizi “% 100 Müslüman” sanırken
Cenneti garanti, Cemalin belki derken
Güllük gülistanlık, dünyalık yaşarken
Biz Yıllardır dilimizde ezber ettiğimiz
“Cihad”ın kendisi ta kendisi
Miracın mekanında, beldenin kutsalında
Çıkıverdi karşımıza Gavurun en gavuru, melunun en melunu
Karşısında cengaver bir avuç poşulu
Er meydanı budur ancak, Hak divanında
Merd ile namerdin ayrımında
Yakalandık ömrün baharında
Asaletiniz ezdi bizi, cesaretiniz bir başka
Yediden yetmişe imanınız var aşka
Tek mecalim, eller niyazda, dil vah vahda
Seksenlik ninemden yok farkım, yalvarırken duada
Kondurmadık kendimize vebali, günahı ahı
Ümmetin kaldı mı Mahmud Abbas’tan farkı?
Ele güne sataşmak, ferahlatıyor vicdanı
Cehennemi doldurmak, atlatır mı Sırat’ı?
Biz ölümün korkusundan öldük
Sizde ölümün öldüğünü gördük
Zaten fular yakışır bize, kefen size
Hurma size yakışır,
“Cola iyi gider bonfilemize”
Paylaştık işte, nimeti külfeti
Eylem size, söylenme bize
Şehadet size, ihale bize
Ümmet can verirken siz
Ezgi besteleriz ardınızdan biz
Hamas’ı anarız bolca hamasetle
Sizin kefeniniz yok, mikrofon bizde
Her binanda paramparça yıkılan benim
Yetimlerine baktığımda utanacak benim
Her cümlende bizi affetsen de
Yaktın bizi Gazze,
yaktın bizi Ebu Ubeyde...
Değerli dostlar; Bu kadar sözden sonra kendimizi sorgulama vakti gelmedi hâla..?
