Konya Stk.larda sınıfta kalanlar….
Mehmet Kanmaz
Mukaddes bir dava için yola çıkıyorsunuz ama bir bakıyorsunuz stk platform kurumsal yapısı son dört yılda güçlenip cazibe merkezi olunca ve daha yol tamamlanmadan sanki bu bir avuç insanın davasıymış gibi yalnız kalıvermişsiniz..?
Bu hüzünlü hal için derin derin hiç düşündünüz mü? Manasını hissederek yaşadınız mı? İhlasla yoğrulmuş bir muhabbet, riyasız ve karşılıksız bir muavenet, aynı göz ile görebilmek,aynıkulak ile işitebilmek, bir kalpilehissedebilmek,birruholabilmek…
Konya stk istişareli seçim proğramını 24 ve 28 kasım tarihlerinde icra ederken,bu davaya sahip çıkmamız gerek ve mutlaka katılmamız icap ediyor diyedefaatenduyuruyapıldığıhalde,katkıvermeyen,katılmayan,katılamayan,vakit ayırmayan,fedakarlık yapmayan(sağlık ve taziye proğramı olanlar hariç) kardeşlerimin durumunu ifade etmekte kelimeler kifayetsiz kalıyorsa elbette eksik yaşanır kardeşlik!
Bu davaya katılma hazzını bütün mazeretlerini bir tarafa bırakarak katkı veren kardeşlerle yaşamadıysanız görüşmediyseniz, bu ulvî hisleri sizlere sormaya ne hacet….toplantıya son anda yetişmek için,arkadaşların tatlı koşuşturmalarını,hanım kardeşlerin kurumsal yapıya sahip çıkmak için dışa vuran tezahürlerini ve heyacanlarını, toplantıdan ayrılırken davaya sahip çıkan bir kısım arkadaşların o ulvi vedalaşmalarını yaşamak gerek…Bu duygulara, katılamayan arkadaşlar; yaşayamadı ya….geniş fotoğrafta yerini alamadılar ya …..! İçimizde olupta aslında olmayıp öyle görünenler var ya..Kazananların kaybetme riski içine girmelerine vesile oldular ya..İnanın başka bir şey yazmaya gerek yok…
Her münasebetin dünyevi menfaatlere dayandığı günümüzde; zevc-zevce,evlat-ebeveyn arasında dahi bir karşılık gözlenmekte iken,basit ayak oyunlarına karşı duruştaki bu asil davranış sahiplerini alkışlarken aslında Önceliklerimizi tekrar gözden geçirmemiz gerekiyor anlamında bir milat olmalıdır diye düşünüyorum
Bu davalar ve sahiplik duygusu aslında manevi bir ortaklıktır, Mutlulukta keder de, endişelerde, zulümlerde, baskılarda,fitnelerde, maddi manevi sıkıntı ve umutlarda beraberliktir. “Kalbten kalbe yol vardır” kaidesince kardeşlik bir gönül iletişimidir.
Hissedebilme, anlayabilme sanatıdır. Sormadan cevap almaktır. İnanmaktır, güvenmektir, dualarda buluşmak, belki de hiç ayrı olmamaktır, hiç yalnız kalma maktır,demem o ki dava kardeşliği, Aşktır, şefkattir, sabırdır, metanettir. Engelleri aşmada ise mücadele ruhudur.
Bir olan inancın ardından birlikte koşmak, birlikte yorulmak, birlikte “haydi kardeşim” demektir. Öyle ki,bu kardeşlik sadece dünya saadetine vesile olmaz, ahirette Rabbimizin lutfuyla cennete visal sebebidir aynı zamanda inşaalah….
Hakiki kardeşlik,kusurları örtmektir, Meziyetleri, kabiliyetleri meydana çıkarmada ise gündüz gibi, güzellikleri yansıtmada da ayna gibi olmaktır.
Fitneye karşı dik durma kardeşliğini ve o mukaddes davamızı tam hissede bilirsek aslında İslâm davasındaki hislerimizle tıpa tıp örtüştüğünü görecek siniz. Bu sebeple ,bu yazıyı okuyan kardeşim okumayana duyurarak akşam evinde eşi ve çocukları ile birlikte 20 dakika İslam kardeşliği ve sivil insiyatif ailesinin bir ferdi olmanın önemini tekrar değerlendirmeye alsak…! Ne dersiniz?
Ortak sosyal medya paylaşımlarında;Şahıslara takılmaktan hasıl olan kırgınlık ve dargınlıkları son bulduracak hakiki bir kardeşliği ahdetmeye ne dersiniz?
Bu kudsi hasletin temin edilmesi uğrunda Bediüzzaman Hazretleri’nin ifade ettiği şu cümleler kulaklarımızda çınlamalı diye düşünüyorum “Kardeşlerimden rica ediyorum ki, sıkıntı’dan veya ruh darlığından veya titizlikten veya nefs ve şeytanın desiselerine kapılmaktan veya şuursuzluktan, arkadaşlardan sudur eden fena ve çirkin sözlerle birbirinize küsmeyiniz,ve haysiyetime dokundu demeyiniz….ilaahir..”
Değerli arkadaşlarım;Azmetmeden, zorlanmadan, çile çekmeden olmuyor, toprak gibi kendini çiğneyenlere gül vermeden olmuyor…..Koza içinde sıkışma dan, mücadele etmeden kelebek olup uçulmuyor, özlenen bahara kanat açılmı yor.Sahâbe misali bir kardeşlikle özlenen, beklenen bahar için bir katre yağmur da siz olmaya ne dersiniz? İslâm kardeşliğinde,sivil toplumda olması gereken”biz”olma dava şuuruyla hiç olmazsa bundan sonraki faaliyetlerde eksiksiz olarak,görüşmeye,buluşmaya ne dersiniz,….Dua ve muhabbetlerimle……
