SON YILLARDA KAVGACI BİR MİLLET OLDUK!

Ülkemizde her daim milletimizin dertleriyle yeterince ilgilenen idareci, müdür, memur, doktor ve sanayici kıtlığından dolayı olsa gerek, Kaht-ı Rical(kaliteli devlet ricali, buna burada İdareci, Müdür, Memur, Doktor, Belediye Toplu Taşıma Şoförü kıtlığı da diyebiliriz)yaşadığımızı maalesef her gün ulusal kanallarda gördüğümüz olumsuz kavga manzaralarına bakarak söyleyebiliriz. İnsancıl(hümanist), sevecen(merhametli)ve güler yüzleri elbette bu kategorinin dışında tutmamız ve görevini layıkı vechile yerine getirmeye çalışanları dışarıda tutmak şartıyla. İnsanlarımızın yüzleri asık ve çok agresif ve sinirli davranıyorlar. Resmi dairelerde, Hastanelerde, Belediyelerde ve diğer Devlet Kurumlarında insanlarımız neden bağırıp çağırıyor acaba? Hastanelerde, Hastanelerin acil servislerinde vatandaşlarımız neden doktorlarla kavga ederler? Neden doktorlara saldırırlar ve şehir otobüslerinin şoförü taşıdığı yolcu ile kanlı bıçaklı kavga ederler? Kurumlarda, Bankalarda, Sosyal Güvenlik Kurumlarında, Tapu ve Kadastro’da, Belediye Binalarında insanlarımız acaba neden ağız dalaşı yapma ihtiyacını duyarlar? Bu konular üzerinde uzun uzadıya, sosyologlar ve psikologlar araştırma yapmalılar diye düşünüyorum. Milletimizle idarecilerin, memurların ve müdürlerin münakaşalarına (buna bazen taşlı sopalı, bıçaklı kavgasına da diyebiliriz) insancıl(hümanist veya merhametli) yöntemlerle bir an evvel çare bulunmalıdır. Ağır yaralanmış olan hastasını peri perişan bir halde hastaneye getiren bir vatandaş acaba neden umut ve çaresiz gözlerle yardım istediği doktorlara saldırma gereği duyarlar(!)?Şehir otobüslerinde kendini taşıyan şoförle niçin kavga ederler veya elinde ödeyeceği bir fatura ile ilgili kuruma gelen vatandaşlarımız neden burada bağırır ve çağırırlar? Buralara giderken dahi önceden neden ön yargılı olarak giderler? Acaba bunlar hiç araştırıldı mı? Zannımca çok da üzerinde durulmamıştır. Müdür veya memur güler yüzlü ve vatandaşın işi ile ilgileniyorsa vatandaşımız; benim ne güzel devletim var diyecektir ve bundan da eminim. Eğer memur veya müdür, abuk subuk cevaplar veriyorsa, asık suratlar ile azarlar vaziyette konuşuyorsa; bu kere vatandaş başlar, böyle devletinde, böyle müdüründe demeye. Çünkü vatandaşın gözünde memur veya müdür devletin temsilcisi olarak ayrıca bir devlettir. Burada binlerce misaller verebiliriz. Bu durumlarda halkımızla muhatap olanların, Doktor, Öğretmen, Hasta bakıcı, Hemşire, Müdür, Memur, Şoför vs. daha dikkatli olması ve vatandaşlarımızın tahammül sınırlarını zorlamaması gerekmez mi? Evvelden bakkallarda veya esnafın dükkanlarında müşterilerin görebileceği yerlerde “Müşteri velinimetimdir veya Müşteri daima haklıdır” diye bir yazılı levha bulunurdu. Bu ne demektir acaba? AVM’ler ve Marketler Zincirleri kurulunca bu gelenek rafa kaldırıldı ve unutuldu gitti. Bu ne anlam geliyor dersiniz? Müşteri veya vatandaş daima haklıdır demektir. O halde vatandaşın haklılığı ilgililerce yeniden vatandaşa tanınmalıdır. Hastane Personeline, Doktorlarımıza, Polislerimize, Devlet Dairesindeki çalışanlara, Şehir otobüslerindeki şoförlere ve diğerlerine, vatandaşın bir velinimet olduğu mutlaka hatırlatılmalıdır. Vatandaşla en fazla karşı karşıya gelen sağlık kuruluşlarında, Belediyelerde, diğer kurumlarda ve otobüslerde, Müdür, memur, şef, şoför vs gibi ilgililer bunu kendiliğinden yapamıyorlarsa, şehrimizin en yüksek mülki idari amiri tarafından usulünce bir talimatla uyarılamazlar mı? Hastamız, vatandaşımız, yolcumuz, bizim velinimetimizdir, bunlara karşı daha dikkatli davranmalısınız denilemez mi? Bundan da önemlisi kanunlar mutlaka vatandaş lehine yorumlanmalıdır. Aksi bir durum zulüm ve çatışma doğurur ve doğuruyor da zaten. Mesela 72 Milletin yaşadığı Berlin ve Almanya’da, insanları ayrı, renkleri ayrı, lisanları ayrı olduğu halde resmi dairelerde, Hastanelerde kesinlikle kavga ve gürültüye rastlanmaz. Otobüs şoförleri ile yolcu tartışmaz. Neden? Çünkü Devlet memurları kanunları milletin lehine kullanır ve milletim bilmediklerini sabır ve sebatla onlara anlatır da ondan. Vatandaşı da sonuna kadar dinler. Çünkü memurlar vatandaşların kendileri için birer velinimet olduklarını bilirler de ondan. Devletin hakkını korurlarken vatandaşlarla kavga etmezler de ondan. 
Selam ve Dua ile