SEVGİ'LİLER GÜNÜ NASIL ZUHUR ETTİ?
Mehmet Kaçar
14 Şubat tarihi tüm dünyada sevgililer günü( Valentins Tag)olarak kutlanmaktadır. Sevgililer günü olarak lanse edilen 14 Şubat hikayeleri ise çok eskilere dayanmaktadır. Şubat ayı ortasındaki aşk ilişkileri antik çağlara kadar dayandırılmıştır. Antik Yunan(Elen) takvimlerinde, Ocak ayı ortası ile Şubat ayı ortasının arasında kalan zaman Gamelyon ayı olarak adlandırılmıştır ve Zeus ile Hera’nın kutsal evliliğine dayandırılmaktadır. Antik Roma’da 15 Şubat, bereket tanrısı Lupercus’un şerefine, Lupercalia günü kutlanmaktaydı. Bu günde, Lupercus’un din adamları tanrıya keçi kurban ederlerdi. Daha sonra kafalarının üstüne koydukları bir parça keçi derisi ile Lupercus’u simgeleyerek, Roma sokaklarında koşturup, karşılaştıkları herkese dokunurlar dı. Genç kızlar gönüllü olarak ileri atılır ve bereket tanrısının dokunuşundan paylarını almaya çaba gösterirlerdi. Bu inanışa göre bu dokunuş sayesinde doğurganlıklarının kolaylaşacağına inanılırdı. Lupercalia bayramının arifesi olan 14 Şubat’ta genç erkeklerin genç kızların isimleri yazılı kura çekerek bayram boyunca ‘çift’ olma alışkanlığı vardı. Bu şekilde kura da çekilen çiftler ilk olarak dansa kaldırılırdı, ya da erkek tarafından dansa davet edilen kız seçilmiş olurdu. 496’da Papa bu gayri Hristiyan bayramını yasaklayarak sadece kura çekilişine izin verdi. Ancak artık kuralar da kızların değil azizlerin isimleri yazılı idi. İmparator 2. Claudius, Roma’yı kendi katı kuralları ile zalimce yönetirdi. En büyük sıkıntısı, ordusunda savaşacak asker bulamamaktı. Bu durumun tek nedeni aşk olarak ortaya çıkmıştı. Roma’lı erkekler aşklarını, eşlerini bırakmak istemiyorlardı. Bu yüzden Claudius, Roma’da tüm nişân ve evlikleri yasaklamıştı. Aziz Valentine, Claudius zamanında Roma’da yaşayan bir papazdı. Papaz arkadaşı Aziz Marius ile beraber, Claudius’un yasağına karşın, çiftleri gizlice evlendirmeye devam ettiler. Bu itaatsizliğin cezası ise sopa ile dövülerek öldürülmek oldu. MS 270’in 14 Şubat günü, Hristiyan mezarlığına gömüldüğü kayıt edilmiştir. Bu olaydan 226 yıl sonra, 496’da Papa Gelasius, Aziz Valentine’i onurlandırmak için Şubat 14’ü Aziz Valentine Günü olarak belirlemiştir. Yıllar geçtikçe yavaş yavaş Şubat 14 günü sevgilerini, âşıkların birbirlerine aşk mesajları yolladığı, hediyeler aldığı bir gün haline dönüştürüldüğü görülmektedir. Aziz Valentine de bütün sevenlerin koruyucu azizi haline gelip böyle de anılmaya başlandı. Sevgililer Günü, 1800’lü yıllardan sonra Amerika’da Esther Howland’ın ilk Sevgililer Günü kartını yollamasından bu yana günümüzde daha çok sayıda insanın kutladığı toplumsal bir olay haline geldi. Artık dünyada günler öncesinden, sevgililer günü için her yer kırmızı kalpler ile, güller ile donatılmaya başlandı. Ayrıca ekonomistler bunu bir fırsata çevirmekte de mahir davrandılar. İslâm Medeniyet Kültüründe böyle bir gelenek yoktur. İslâm’da sevgi bir gönül işidir. Hediyeleşmek ve kibar ve nazik davranmak, gönül kırmamaya çalışmak bir Peygamber sünnetidir. Müslümanlar; ilk sırada yaratan Yüce Rabbimize yürekten en derin sevgilerini sunarlar. Çünkü O, insanların şah damarında da insana yakındır. Sevilmeye en zirvede layık olandır. Sonra sırasıyla Peygamber sevgisi, Anne-Baba sevgisi, Eş sevgisi, Kardeş sevgisi, İnanan kardeş sevgisi, İnsan sevgisi, diğer canlılara karşı duyulan sevgi çeşitleri gelir. Bu sevgi çeşitleri de bir günlük değil de ilk nefes aldığında başlar ve son nefes aldığında ise dünyada ki sevgi silsilesi sonlanır. Bu sevgi çeşitleri, her an, her saniye ve her dakika sürdürülen ve kesinti istemeyen sevgidir. Fi Emanillah!
