İri Olacağız, Diri Olacağız!..
Mehmet Kaçar
Namazdan çıkıp, istikameti kaybediyorsak, başka başka kıblelere savruluyorsak, gündüz orucu tutup geceleri günaha hicret edip bulaşıyorsak, zekatımızı verip, malımıza ve kazancımıza kul hakkı, haram karıştırıyorsak, Hac’da, Arafatı yaşayıp, hac’tan dönerken yüreklerimizi yeniden kirletiyorsak, olur mu bu? Eğer oluyor işte diyorsak, bizler, tüm o ibadetleri bedenimizle icra edip de, ruhumuzla, kalbimizle, yüreğimizle iştirak edip, hissedemiyorsak, ibadetlerimizin içerisini boşaltmışız dır ve ne iriyiz, ne diriyizdir ve ne de şuurluyuzdur.
Alemi Kübra da, yaşadığımız her alan da canlı, diri ve şuurlu olmak zorundayız. İbadette, siyasette, içtimaiyat ta, ekonomide iri ve diri olmalıyız. Kılık-kıyafet ve tavırlarımız da, kullukta şuursuz değil, dipdiri ve dimdik, istikametli, hedefli ve ukba özleyerek diri ve iri olmalıyız, şuurlu olmalıyız.
Allah’u Teâlâ’ya, canlı diri dik ve şuurlu bir kulluk göstermeliyiz. Nedir o zaman dirilik-irilik ve şuurluluk?
Şuur, yani derin idrak, hücrelere kadar idrak, idrakin şiddetinden vücudun titremesi. Gafletten uzak, her nefeste hatırlamak, unutmamak ve farkındalık. Var ve bir olanı, ebed ve ezeli olanı, yaratanı hatırlamak. Sanayiler de bile hatırda tutmak, unutmamak. İri-diri ve şuurlu olabilmek.
Şuur; beynin, zihnin ve idrakin, uyanık olma hali, zihni derinlik durumu....
Kulluk ve itaat, yaratanı tanıma söz konusu olduğunda, emek sarf edilerek, çalışılarak, fedakarlık yapılarak kazanılacak bir zihni derinlik, yani şuur...
Sınırlı ve çitlerle çevrili bir zihni alan değil, uçsuz bucaksız, eni derinliği, yüksekliği, alçaklığı olabilen bir hayal, bir şuur...
Mesela; gecenin karanlığı aydınlanmadan huzura yükselmenin derinliği şuur, iri ve diri olmak...
Herkesin uyuduğu ve yarı canını kaybettiği bir anda şuur bir dua hali bir yakarış hali bir derinlik hali, iri ve dirilik...
Bir vakfe durumu, şuur. Arafatta, çölde, kumlar üzerinde, sonsuz ve sıcaklık, yanmak, el açmak ve tekrar yanmak bir şuur, bir dirilik ve irilik...
Başlangıcı ve sonu olan, sınırları çizilmiş, planları yapılmış bir zaman diliminde şuur, diri ve iri olmak...
Sınırlı zaman diliminde, uyanık olmak, canlı olmak, kardeş olmak, sevmek, sevilmek, idrak hali, şuur, iri ve diri olabilmek....
Zamanları her anın da, beden ve zihni kulluğa tahsis edebilme, nefes alıp verme de, aile ilişkilerinde, insanlar arası münasebetler de, duyguların deprem ve zelzelelerde sarsılıp, yıkıldığı alanda, travma
geçirilen zamanlar da, Halık’ı Zül Celal ile, bağı kesmeme, irtibat yolunu kaybetmeme, şuur- iri ve diri olmak...
İnsan olarak, bir idrak, bir vecd halini oluşturmakta, sürdürmekte zor, zor olanı talip olup başarmak ve diri olmak, canlı olmak, dik olmak, istikametli olmak şuur...
İnsan, hem unutan hem de farkındalığını kaybeden bir varlık. Unutmadan, farkında olmaya devam edebilmek, iri olmak, diri olmak, canlı olmak ve şuur....
İnsan, aciz, zayıf bir yaratıktır . Zayıflığını, acizliğini, muhtaçlığını idrak edip, açıklarını kapatmaya çalışmaktır, iri olmak, diri olmak, hayat sahibi olmak ve şuur...
Zihni uyuşukluğu yıkamak ve yok etmek, kulluğun tadını çıkarmak ve almak, kulluğa şerbetlenmek, Halık’ında kendi vücud fonksiyonlarına mesajlar geldiğini bilmek, sürekli, insanlığa, önderlik
yapabilecek yeterlilikte olabilmek, diri olmak, iri olmak, canlı olmak ve şuur....
İbadetlerimiz, namazımız, orucumuz, haccımız, zekatımız, dualarımız, yakarış ve niyazlarımız, hep uyanık, hep diri, hep canlı, hep ayakta, şuur...
Hayatın her alanın da kulluk şuuru, maiyyet şuur, ihsan şuuru....Şuur....
Hayatın her alanında, “Biz ona aitiz ve ona döneceğiz” şuuru, diri, iri ve canlı olmak, şuur..
Hayat diye nitelediğim, her anve her salise de, kulluk ve itaat, dua ve yakarış, teslimiyet ve şuur, diri olmak, iri olmak ve canlı olmak ve şuur...
Yaratanla, ilişkilerimizin anahtarı dua, niyaz, namaz, huşu ve vudu şuur, diri olmak, iri olmak ve canlı olmak...
Şuur, yani zerreden kürreye, hücreden bedene, akıldan zihne ve kalbe derin idrak hali şuur, diri-iri canlı olmak...
Yani, gaflete düşmemek, düşmana teslim olmamak yenilmemek, farkındalığın zirvesine yürümek şuur, diri-iri, canlı ve hay olabilmek....
selam ve dua ile
