Bunlar Evliyamıy Dı? Tapınak Dini Mi Bu Din?

Geçmişe doğru şöyle düşler aleminden bir kısa yolculuk yapıyorum da, 1972 yılında, Temmuz ayında, ayağımda lastik ayakkabı, kadife pantolon ve üzerimde ki el örgüsü kazakla, o zaman ki adı ile Konya Karma Ortaokuluna, okumak için geldiğim yıldan bu tarafa ne kadar zaman geçmiş ve Konya da kimlerle karşılaşmadım ki, anlatsam bir cilt dolusu kitap olur herhalde.
Ben, Merkez İHL de 1976 yılında 1980 e kadar okurken, Konya’nın Meşhur rahmetli Silleli İsmaili vardı. Daha sonraları, Parsanalı Mustafa; poşetli dede, Kırmızı elbiseli kadın gibi pek çok meczup geldi geçti. Bugün rahmetli olanlar da var, hala yaşayanlar da.
Bu insanları, fıkıh, akaid de inanç terazisine vurup değerlendirecek olursak, akıl sağlığının yerinde olmadığını , akıl sağlığının noksan olduğunu göreceğiz.
Önceden akıl sağlıkları yerinde olabilirler. Fakat sonradan bunları görenler, akıl sağlığının yerinde olmadığının yani problemli olduklarını görebilirler.
Kendi temizliklerini bile yapamayacak kadar, hatta nerede yatıp kalkamayacaklarını bilemeyecek kadar, akıl sağlığı yönünden sorunlu insanlardır.
Bu tür insanlar, akıl sağlığı yönünden sorunlu olduğu için, dinen, fıkhen ve akaid olarak da mükellef yani sorumlu olmayan insanlardır.

Dinin, sorumlu ve mükellef kabul etmediği bu insanlar:
a- Mükellef olmanın şartları, yerinde olmayan bir insan nasıl evliya ve Allah dostu olabilir? Yoksa, Allah dostu olan insanlar hep delilerden mi oluyor?
b- Bunların evliya olduklarını, dinen otorite kabul edilen birileri, şeri delillerle anlatabilirler mi?
Bunu bize, dinde mükellef tarafından birileri delillerle anlatsa, bizde bilgi sahibi olabilsek.Bilmediğimiz bir konuyu öğrenmenin bahtiyarlığını yaşamanın tadına varsak.
Bu tür yaklaşımlar, Hindistan da, ‘Tapınak Sahiplerinde’ görülen bir davranışın tıpkısının aynısı. Yoksa bu tapınak sahipleri de Müslüman olmadıkları ve Budist oldukları halde evliya olup da bize mi öğretmediler.

Bu tapınaklar da meczup kılıklı insanlar, kutsanarak, tapınağın gelirlerinin artırılarak ,kutsadıkları tapınak liderlerinin servetlerine servet katıyorlar. Bu insanların kılık ve kıyafetleri, dış görünümleri de oldukça acaip zaten.

Bu insanlar kutsanarak, kutsal insan, Allah dostu gösterilerek, insanlar, tapınaklara çağrılıyor, buda heykellerinin önünde secde ettirilerek, maddi soygunculuk yapılmaya devam ediliyor.
İneğe taptırılan bu insanlar da, bu tür tapınak sahipleri tarafından kullanılmasını sağlıyorlar.
En başta, İslam da dilencilik asla caiz görülmemiştir. Bu tür insanlar geçimlerini dilencilikle sağlıyorlar. Bazılarının ölümünden sonra bankalardaki hesaplarında yüklü miktarlar da paraları olduğu görülüyor.

Konya Merkez şehirde, bu insanlar hakkında yetmişli yıllardan bu yana uydurulmuş, bir birine benzeyen binlerce hikaye duymuşsunuzdur.
Mesela; aynı saatlerde bir kaç yerde aynı anda görülmeleri hikayesi gibi.
Bu hikayeleri anlatanlara sorarsan, bunları gördün mü , şahit misin? Hayır, hayır bende duydum der geçerler.
Ayrıca bu insanların ağzı küfürlü dür. Memnun etmediğin zaman küfür edip, yüzüne bir de tükürürler. Bir anda halk deyimi ile pisleşiverirler.
Kardeşim evliya adam küfür eder mi? Pis pis gezer mi? Abdestsiz yere basar mı? Cami ve cemaatin dışında yaşar mı?
Bu tür yaklaşımlar inanın, Hint Tapınaklarında bile yoktur. Adamların abdest, boy abdesti, namaz, yani temizlik ve ibadet kültürü yoktur.
Sen evliya diyor ve sorumluluktan yani abdest, namaz, oruç ve Kuran, hadis, okuma, Rasül(sav), siyer bilgisi ve daha başka diğer dini bilgilerden yoksun, dini hizmetlerden uzak ve mesul olmuyor da, nasıl Allah dostu veya evliya olabiliyorlar?
Ya! ben çok cahilim, hiç bir şey bilmiyorum, yahut ta benim gerçekten aklım yok. Yani ben bu durum da deliyim.
Ya da bunu müçtehid imamlarımızın hiç biri bilmiyorlar. Sümme haşa benim okuduğum Kur’an’da başka Kur’an.
İnandığım Rasül(sav) de başka Rasül değil.
Kısacası bu dini, bu kadar ayaklar altına alıp basite indirgemeyelim ve Hindistan tapınaklarına çevirmeyelim.
Bu iş bu kadar kolaysa biz neden oruç tutup, namaz kılıp, tebliğ ve diğer emirler için koşturuyoruz.
Bizde tükürür, bizde küfür eder, bizde boy abdesti almayız. Cami cemaat tanımayız. Rızık peşinde koşmaz dilenerek geçiniriz. Ve sonun da da bize de evliya derler.
Yani, onlar gibi yaşar, onalar gibi konuşur sonrasında da Allah dostu oluruz vesselam.
Lütfen yazın bana da bilgi sahibi olalım.
selam ve dua ile.