Mehmet Bina

REHBER BİLGİLERİ

Mehmet Bina

EŞİNİ KISKANMANIN SEVABI
Peygamber Efendimiz s.a.v , ölüm döşeğinde olan Hz Hatice r.a annemizin yanına gelir ve:
Biliyor musun Ya Hatice dünyadaki zevcelerim dışında ahrette dört tane daha zevcem olacak der.
Bunun üzerine Onu bu zamana kadar hiç kıskanmayan Hz Hatice annemiz kıskanır ve üzülerek:
Yaa gerçekten mi Efendim.. diyerek göz yaşlarını tutamaz. Onun kıskandığını anlayan Efendimiz sav tebessüm ederek dışarı çıkar. Yanlarında olup onların bu haline şahit olan Hz Fatma annemiz Efendimizin arkasından koşarak seslenir:
Babacığım neden annemi son anlarında böyle üzdünüz ki..diye sorar.
Efendimiz s.a.v de:
''Kızım niyetim anneni üzmek değil, annenin amel defterine baktım az önce. Bir amel hariç bütün amellerden sevabını almış. Eksik olan ameli ise eşini Kıskanmak. Çünkü Beni bu zamana kadar hiç kıskanmamış. Bende bu sevaptan da mahrum kalmasın diye onu kıskandırdım biraz üzüldü ama çok şükür ki o ameli de tamamlayıp sevabını aldı'' der...
Peygamber Efendimiz ' Allah erkeklere cihadı yarattığı (emrettiği) gibi kadınlara da kıskançlığı yaratmıştır.(yani kıskanç olmalarına hükmederek) fıtratlarına bu duyguyu koymuştur.  Kadınlardan kim buna sabrederse şehit sevabı kazanır. Kaynak: (Münavi, Feyz'ul Kadir 2/249)
DİN KARDEŞİNİ ALLÂH İÇİN SEVMENİN MÜKAFATI...
Peygamberimiz (sav) efendimiz bir Müslüman’ı Allah rızası için seven hakkında  
 şu hâdiseyi nakletmiştir:
"Bir kimse başka bir köydeki (din) kardeşini ziyaret etmek için yola çıktı. 
Allah Teâlâ, adamı gözetlemek için onun yolu üzerinde bir meleği vazifelendirdi. 
Adam meleğin yanına gelince, melek:
- Nereye gidiyorsun?  dedi. 
O zat:
- Şu köyde bir din kardeşim var, onu görmeye gidiyorum.  Cevabını verdi. 
Melek sordu :
- O kardeşinden elde etmek istediğin bir menfaatin mi var? 
Adam:
- Yok hayır, ben onu sırf ALLÂH RIZÂSI İÇİN SEVERİM, onun için ziyâretine gidiyorum. Dedi. 
Bunun üzerine melek:
- SEN ONU NASIL SEVİYORSAN ALLÂH DA SENİ ÖYLECE SEVİYOR. BEN, BU MÜJDEYİ VERMEK İÇİN ALLÂH TEÂLÂ'NIN SANA GÖNDERDİĞİ ELÇİYİM. Dedi.
 

Yazarın Diğer Yazıları