AHİRET HAZIRLIĞI
Mehmet Bina
"""" Medine peygambersiz, ezanlar Bilalsiz seneler
geçti.
" Halife defalarca Bilal’i Medine’ye çağırdı.
""" Tüm ısrarlara rağmen peygamber müezzini kabul
etmedi bu davetleri.
" Fakat bir gece Efendimiz sallallahu aleyhi
vesellem... rüyasına geldi Hazret-i Bilal’in.
"" Allah Resûlu sallallahu aleyhi vesellem nurlar
içinde ona bakıyor, sitemvâri bir tavırla..!
“ Ne zamandır beldemize uğramaz oldun Ya
Bilal!” )diyordu.
" Ertesi sabah Bilal, emri alan asker gibi fırladı.
" Derhal Medine yollarına koyuldu. Bilal’ın ne
sıcakta pişen vücudu ne uzayan yollara bakan
gözleri vardı.
" Hissettiği tek şey kalbindeki tarifsiz sızıydı.
" Özleten, ağlatan, yandıran bir sızı…
" Günlerce süren yolculuğun ardından Bilal,
sevgilisini gömdüğü hicran şehrine ayaklarını
basıyordu işte.
" Ve o gün Medine bir zamanlar çok iyi tanıdığı bir
sesle açıyordu gözlerini sabaha.
" Sesi duyan daha iyi işitebilmek için kapılara
koşuyordu.
" Sokaklara dökülen insanlar heyecan içinde
birbirlerine tek bir şeyi haber veriyordu...!
“ Bilal gelmiş!
Seneler sonra Bilal Medine’ye dönmüş.”
Kalpler sanki yerinden çıkacaktı. Sokaklarda
kadınlar, çocuklar…
" Medine böyle bir şey görmemişti.
" Bütün şehir
mescide akıyordu.
" Onlar bu sesi hep peygamber hayattayken
duymuşlardı.
"Bu sesi işitip de gittiklerinde mescide Allah
Rasûlu’nun o mübarek yüzünü görmüşlerdi
yıllarca...!
"""" Peki ya şimdi?
" İşte bu ses Bilal’in sesiydi...!
" Yoksa Muhammed Mustafa sallallahu aleyhi
vesellem,
kainatın biricik sevgilisi şimdi de mescitte miydi?
" Birisi deseydi ki..
“ Evet, Peygamberimiz mescitte,
müminleri namaza bekliyor.”
" Bir anda çağlayan hisler o koskoca hakikati
unutturuvermişti.
" Allah Rasûlu artık aralarında yoktu ve dönmesi de
mümkün değildi...
"" İşte o dem herkes koyuverdi kendini.
"" Genç, ihtiyar, kadın, çocuk herkes ağlıyordu.
""""" Her şey ortadaydı.
" Bu ses bu semalarda Muhammed
Aleyhisselam’sızdı.
" Bilal de yüreğinin yangınlarına su serpiyordu
gözyaşlarıyla...
"" O da ağlıyordu.
" Hıçkırıklara karışan bu ezan
bütün Medine’yi ağlatmıştı...
" Bu Hazret-i Bilal’in radiyallahu anhu okuduğu son
ezanı oldu.
Şam’a döndükten bir süre sonra o da Hakk’ınrahmetine ulaştı.
