Ata olmak her yiğidin harcı değil…
Latife ÖGE AKIN
Tarih hep evladıyla sınanmış anne babaları yazar. Büyüklerimiz der ki; “evlat öyle bir şeydir ki peygamberler ağlatmıştır.” Yaratılmış ilk insan, ilk peygamber Hz. Adem atamız iki evladı ile imtihan olmuştur. Yeryüzünde ilk kan akıtan Kâbil gibi bir evlatla ve kaybettiği Hâbil’in acısıyla imtihan edilmiştir. Yakup (a.s) kaybettiği Yusuf’u ile sınanmış. Üstelik Yusuf’unu ondan alanlar yine kendi öz evlatları olmuştur. İsmail (a.s) oğlunu kurban etmekle sınanmış, Nuh (a.s) ise bir tek oğlunu ikna edememiş ve gözlerinin önünde boğularak can vermesiyle imtihan olmuştur. Alemlere rahmet olarak gönderilen Muhammed Mustafa (s.a.v.) ise en acı şekilde 7 evladından 6 tanesini toprağa vermekle yaşamıştır evlat acısını..
Özellikle şu zamanın imtihanı asi, halden anlamaz, laf söz dinlemez, nereden geldiğini bilmez, varlıktan yokluktan bi haber evlatlar. Başımızı ne yöne çevirsek evladıyla türlü şekilde imtihan olunan bir ataya çarparız.
Fakat ben farklı bir yere değineceğim. Atasıyla sınanan evlatlar. Evlat kayırandan tutunda, kız erkek ayrımı yapana, evladından mal sakınıp ona buna peşkeş çekene, sofrada evladından önce karnını doyurmanın hesabını yapandan, evladını sokağa atana, kocasından zulüm gördüğünü bildiği halde kızına kapısını ebediyen kapatana, evladının birini kanadı altına saklarken diğerinin adını anmayana, aldığı cici hanımla bir olup evladına zulmedenden, evladının üzerinden para kazanmaya çalışana…
Peki bu ataların hesabı nasıl olacak? Merak eden var mı?
Evladımın da benim üzerimde hakkı var diyen, evlatları arasında Allah korkusuyla hükmeden ile bu yukarıda saydıklarım aynı kefeye mi konulacak ahirette. Evladına zulmeden, her fırsatta beddua eden, evladından maddi manevi her şeyi sakınan, değil mal mülk, sevgisini kıskanan ile bir kefeye mi konulacak? Allah sormayacak mı? Daldan erken düşen yaprak geç düşenden hakkını alacakken sen evladının hakkından sual olunmayacak mı zannedersin? O evlat ki sana Allah’ın hediyesi. Bir tane evladım olsun diye her şeyini vermeye razı bir sürü insan varken, sen bir evlat sahibi olmuşsun, evlat gibi bir nimetle ödüllendirilmişsin ama hakkıyla atalık yapamayacaksın. Yazıklar olsun sana. O Allah ki sana elbet soracak hesabını…
Atasından zulüm gören evlat, bekle kıyamet gününde alacaksın hakkını… Görmediğin sevginin, verilmeyen ekmeğin, el konulan haftalığının, senden çalınan annenin, yediğin dayakların, aç kaldığın, sokakta kaldığın günlerin hakkını alacaksın. Evlatlık yapmaya çalıştıkça hor görülmenin, riyakarlıkla muamele görmenin bedelini Allah verecek. Hayırlı evlatlarla mükafatlandırılacaksın belki. Sana dünyada kullarca haram edilenler cennette Allah (c.c) tarafından ikram edilecek belki. Sen o günü bekle. Allah hepimize hayırlı evlat olmayı ve hayırlı evlatlar yetiştirmeyi nasip eylesin.
