Ah Selçuk Tıp…!!!
Latife ÖGE AKIN
Her insanın hayatında bir dönüm noktası vardır ya hani; benim hayattaki dönüm noktam, lisans, doktora vs her türlü tecrübeyle piştiğim yer, bir nevi hayat üniversitem Selçuk Tıp’tır.
Bileniniz çoktur, Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nde uzun süre Basın Birimi’ne baktım. Çok çok güzel şeyler yaptık, güzel organizasyonlar, açılışlar, haberler yaptık. Selçuk Tıp iç Anadolu bölgesinin en önemli sağlık merkezlerinden biri. Hep savunduğum şey ise Selçuk Üniversitesi’nin vitrini niteliğinde oluşu.
Her neyse görevini kendi hırsları ve çıkarları için kullananlarca önce uzun süren bir mobbing süreci, kurum içinde adeta sürgünden sürgüne gönderilme ve nihayetinde işten çıkarılma ile tamamlanan bir süreç yaşadım.
Ardından defalarca arabulucu aracılığıyla çözüme kavuşturulmaya çalışılsa da ben hukuk önünde işten haksız yere çıkarıldığıma inancım tam olduğundan davamdan vazgeçmedim. Nihayet davam geçen yıl sonuçlandı, karar çıktı. Şu an istinaf sürecinde ama ben sabırla ve adalete olan inancımla bekliyorum.
Bu süre zarfında üniversite yönetimi değişti. Hastane yönetimi değişti. Rektör Hocam Prof. Dr. Metin Aksoy beyefendiyi şahsen tanımıyorum. Allah selamet versin. Temiz, adaletli ve iyi niyetli biri olduğunu çok duydum. Kendisine başarılar diliyorum. Ama Selçuk Tıp’ın başına hem dekanlık kısmına hem başhekimlik kısmına öyle güzel isimler atandı ki, bunun için bile rektör hocama sempati duymamak mümkün değil.
Dekan Prof. Dr. Yavuz Selvi, Başhekim Prof. Dr. Mustafa Koplay…. Her ikisi de çok değerli insanlar. Hem insan olarak hem mesleklerinde örnek insanlar. Hastanede görev yaptığım sırada çok fazla yardımlarını gördüğüm, mütevazi ve sizden bizden insanlar. Görev süreleri dolmak üzere iken yazılmış bu yazı biliyorum ki geç oldu ama yeri zamanı şimdiydi benim için. Her iki hocama da görevlerinde başarılar diliyorum. Onları çok daha güzel makamlarda göreceğimden eminim. Allah yollarını açık etsin.
Bu arada Selçuk Tıp’ı konuşurken çalıştığım dönemin dekanı, şimdi ki Medicana Konya Hastanesi Nükleer Tıp bölümünde görev yapan Prof. Dr. Oktay Sarı hocamı anmazsam çok büyük ayıp etmiş olurum. Çat kapı sohbetine gidebildiğim, çat kapı birimimize çayımızı içmeye gelen saygıdeğer hocam.
Ve o dönemin başhekim yardımcısı Doç. Dr. Ali Sami Kıvrak hocam. Şu an Medova Hastanesi Radyoloji bölümünde görev yapıyor. Sizleri anmazsam ayıp olur.
Bir de Prof. Dr. Gökhan Güngör hocam var. Mide kanaması geçirdiğimde öğle arasında endoskopimi yapıp, tedavimle yakından ilgilenen, hoş sohbeti ile sabah kahvaltılarımızı şenlendiren. Mütevazi, temiz kalpli güzel insan.
Göz bölümünün iki gözü Mustafa ve Özkan Yılmaz kardeşler, canım arkadaşım Aliye Nur Tekin, öğle aralarımın vazgeçilmezi, waffle, kahve ve bol kahkaha arkadaşlarım o dönem basın biriminde birlikte çalıştığım şu an iktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi’nde Araştırma Görevlisi Umut Yavuz ve Gonca Böce, başhekim özel kalemde iken şu an rektörlük özel kaleme ve inanıyorum ki daha güzel yerlere gelecek olan Canan Kahraman… Harun Adar, Endokrin’in güler yüzlüleri Selcen Şakacı ve Nuray Bayraklı… Güvenlikçilerin en güzeli Sevgi’m…
Sizi tanımak çok güzel. Her biriniz ayrı ayrı iyi ki varsınız, siz insanların vefalı olabileceğine olan inancımı tazeliyorsunuz. Unvanların ve makamların geçici olduğunu, hatırlanacak olanın vefa duygusu ve samimiyet olduğunu öğrettiniz bana. Profesör, doçent, sekreter vs.
Bu saydığım isimler, hastaneden ayrılalı yıllar olmasına rağmen hala her aradığımda aynı samimiyetle telefonumu açar. Asla burun kıvırmadan yardımcı olmak için ellerinden geleni yaparlar.
Çok af edersiniz, söz meclisten dışarı “öküz öldü, ortaklık bozuldu” minvalinde işten ayrılınca selam sabahı kesenler öyle çok oldu ki. Oysa aynı kaptan yemek yedik, aynı odayı, aynı masayı paylaştık. Yedik içtik… Profesyonellik adı altındaki nankörlüğün arasında güzel insanları ayırmam gerekiyordu. Teşekkür etmem gerekiyordu. Her birine ayrı ayrı teşekkür ederim.
İyi ki tanımışım, iyi ki sizin gibi insanlarla yollarım kesişmiş. Dilerim her birinizin ayrı ayrı kendiniz gibi vefalı insanlarla yollarınız kesişir. Selametle…
