30 günlük mümin
Latife ÖGE AKIN
Mübarek Ramazan ayı bitti, bayram da bugün 3. gün, bir tatlı meltem gibi esip gitti mübarek günler.
Tekne orucu tutan minikler, mukabele için telaşlanan teyzeler, teravih namazı için yollara düşen amcalar, iftar için sofralar donatan anneler, oruçluyu misafir edip iftar sofrasının bereketini hanesine eklemek isteyen müminler…
Tatlı telaşlarla geçti gitti. Manevi havası, bereketi, ibadet hevesi…
Minikler büyükleriyle beraber Ramazan’ın her güzelliğine ortak olma hevesinde, büyükler küçükleri teşvik etmek için her zamankinden sabırlı ve hoşgörülü, dilimizde her türlü kötülükten alı koyan, öfkemize fren olmaya yeten “mübarek gün” vurgusu…
Gazeteci büyüğümüz çok sevgili İsmail Detseli Amcam, bir gün bir sohbet esnasında şöyle demişti; Biz çocukken hevesle, büyük bir azimle Ramazan ayında oruç tutmaya, namaz kılmaya gayret edip, Ramazan bittiğinde ipin ucunu biraz salıverdiğimiz, ibadetlerimizi ihmal etmeye başladığımız zaman, büyüklerimiz hemen “ne oldu saldın kendini, bayram bardağını alıp gitti mi? der, ibadet konusunda bizi uyarırdı. Kaytarmamıza müsaade etmemek için ince sitemlerle bizi hizaya sokmaya uğraşırlardı.
Biz özellikle son 50 yıl içinde bir yerlerde bir hata yaptık ama ben bulamadım inanın… Şimdilerde bakıyoruz bayram yalnızca bardağı alıp gitmiyor, ibrik, leğen, peşkir hepsi kayıp…
Ortalık 30 günlük müminden göz gözü görmez halde.
Metanet, sabır, hoşgörü, ibadet, merhamet bayram günü trafikte başlıyor buz gibi erimeye.
Kulak çekip uyaracak büyükler azarlanma korkusu ile gıkını çıkaramıyor.
Ramazan bitince unutuveriyoruz ahireti. Saygısızlık, sevgisizlik, hoşgörüsüzlük, dedikodu, küfür, kavga dövüş… 30 gün evvel bıraktığımız yerde sağlam bir istikrarla kapının eşiğine ilişmiş bizi beklerken biz varıp dibine çöküyoruz.
Yazı saatlerce, sayfalarca yazılır ama kendimi sizlerin yerine koyuyorum herkesin aynı kanaatte olduğunu düşünüyorum. Lafın fazlası dile zulümmüş. 30 günlük mümin olmayın ey ahali, ahiret var... Ölüm var…
