Bizim de hayallerimiz vardı
Hasan Basri Kavak
Bizim de ümitlerimiz, geleceğe dair büyük azmimiz vardı.
YENİ GAZETE’yi (Hakimiyet Gazetesi) çıkardığımızda 22 yaşındaydım. Çok da yakışıklıydım.
15 yaşında Orhan Samur ve İhsan Kayseri’den ders almıştım. En genç gazeteci olarak oradan oraya koşacak, özgür bir gazeteci olacak, ülkem ve milletim için çalışacaktım.
6 yıl başka bir yerel gazetede çalışırken, okuluma da devam ediyordum. Hem gazete yöneticileri, hem de okul idarecileri hem çalışıp, hem de okumam gerektiğini bildikleri için beni hiç rencide etmeden idare ediyorlardı.
Hasan Hüseyin Korucu vardı. Rahmetli oldu. “Canavar” derdi bana. “Canavar şuraya koş, Canavar bunu hallet, Canavar akşamları tashih yap…” derdi.
Akşamları sürekli gazete de olur, 1. Sayfadan Spor sayfasına kadar her satırı tek tek okur hataları düzeltmeye çalışırdım.
22 yaşındaydım. Birlikte çalıştığımız abiler ve arkadaşlarımız Yeni bir Gazete kurmak için çalışmışlar, beni de yanlarında görmek istemişlerdi. Hem de Genel Yayın Yönetmeni olarak.
“Tamam” dedim. Eski Gazetemden Çok az bir maaş alıyordum. Sigortamı da yapmıyorlardı zaten. YENİ GAZETE sigortamı yapacaktı. Hem de Fikir işçisi kadrosundan.
Genel Yayın Yönetmeni olmuştuk ama, özel bir odamız, şatafatlı bir makam odamız da yoktu tabii ki.
Ben Genel Yayın Yönetmeni, Osman,Yazı İşleri Müdürü…
Mac bilgisayarımız yok tu. Dizgicimiz, pikajcımız, montajcımız da yok tu. Ama azim vardı.
Her işi 3-4 kişi yapıyordu.
Bu arada Asmalı Gaave’yi yazıyordum tabii ki. Konya Konuşuyor’da okul yıllarından kalma bir köşemdi.
YENİ GAZETE artık çıkmaya hazırdı. Yerel Gazete idi ama; Ulusal bir tasarımı vardı.
Günlerden 2 Ağustos…
O gün, bütün tasarımımız alt üst oldu. Cuma Namazı çıkışı halk Hacıveyiszade Camii’nde toplanmış İsrail’i yine boykot edecekti. 27 Yıl önce 2 Ağustos’da bir Cuma günü halk İsrail’i boykot etti.
Bizim bütün tasarımımız son anda değişti ve “ Olaylı Cuma“ başlığı ile ilk manşetimizi attık.
27 yıl geçti, İsrail zulmü bitmedi.
Hayallerimiz vardı;..
Biz bir yenilik yapmıştık. 3-4 yeni adam gazete imalat şeklini değiştirmiştik. Bu çok basit oldu. Bir çok zorlu işlemi ortadan kaldırmış, bilgisayardan matbaaya artık baskı gönderebiliyorduk. İ
Bırakın yerel gazeteleri, ulusal gazeteler bile bunu henüz yapamamıştı.
Dedim ya;
Hayallerimiz vardı. 3-4 adam büyük bir iş başardı.
Aradan 27 yıl geçti. Ektiğimiz tohumlar meyvelerini verdiği gibi o meyvelerin çekirdeklerinden yeni ağaçlar oluştu.
Varolsunlar… Vesselam…
