Yangınlar vicdanlarımızı yaksın!
Ayla KAYMAZ
Bolu’da yaşanan otel yangını, hepimizi derinden sarstı. Yangın yalnızca bir binayı değil, aynı zamanda canlarımızı, vicdanlarımızı ve sistemin aksayan yanlarını da yaktı. Ülkemizde bu tür felaketlerin yaşanması artık bir “kader” gibi görülüyor; fakat asıl sorun kader değil, denetimsizlik ve ihmalkârlık.
Otelin güvenlik önlemlerine dair eksiklikler, olay sonrası gelen açıklamalarla gün yüzüne çıktı. Acil çıkış kapılarının işlevsizliği, yangın alarmı ve söndürme sistemlerinin yetersizliği… Bütün bunlar, bir yangının önüne geçmenin sadece teknoloji meselesi değil, aynı zamanda bir ahlak meselesi olduğunu hatırlatıyor. Çünkü ihmalkârlık, insan hayatını maddi çıkarların gerisine atmak demektir.
Denetimler neden kağıt üstünde kalıyor? Bu soruyu kendimize sormaktan yorulduk. Oysa her facia sonrası aynı cümlelerle karşılaşıyoruz: “Araştırma başlatıldı.” Bu cümle, ne kaybedilen canları geri getiriyor ne de toplumun güvenini yeniden tesis ediyor. O araştırmalar ne yazık ki bir sonraki felaketin önüne geçemiyor.
Yangın, sadece fiziksel bir afet değildir. Vicdanlar yanıyorsa, burada toplumsal bir problem vardır. Denetimsizliği normalleştiren, kurallara göz yuman, sadece “bir şey olmaz” anlayışıyla hareket eden her birey ve kurum bu zincirin bir halkasıdır. Ve bu zincir, insan hayatının değersizleştiği bir düzenin simgesidir.
Peki, çözüm ne?
Öncelikle, yangın ve afet güvenliği standartlarının tavizsiz bir şekilde uygulanması şart. Bu standartların denetiminde görev alacak kişilerin liyakat esasına göre seçilmesi ve görevlerini layıkıyla yerine getirmesi gerekiyor. Bunun ötesinde, bizlerin de vatandaş olarak bu denetimleri talep etme hakkımız var. Güvenliğimizi sağlayacak önlemlerin alınmadığını gördüğümüzde sessiz kalmamalıyız.
Bolu’da yanan sadece bir otel değil, aynı zamanda insan canının ne kadar hafife alındığının somut bir göstergesi. Bu yangınlar, ülkedeki sistemin eksiklerini bir kez daha gün yüzüne çıkardı. Ama artık sessiz kalma lüksümüz yok. Bu lüks, bir sonraki yangında yine aynı soruları sormamıza neden olur.
Birlikte ses çıkaralım; çünkü insan hayatı, bu kadar ucuz olmamalı.
