Ortadoğu
Ayla KAYMAZ
Gündem de her zaman arka planda bir zorluk, bir sıkıntı dönüyor. Hep bir acı sekmemiz açık ama Türk halkı olarak sağolsunlar öyle geliştik ki acı duyarken mahcup mutluluklar, mutluyken kaya gibi sert, tuz gibi çorak acılar yaşadık. Ve ben hep bir çiçek, böcek kafamız dağılsın diye düşünürdüm. Ama kayıp giden insan hayatıyken , o kanlı fotoğrafları, alçak cesaretleri, evladını kefenle taşıyan mağrur babaları silemiyorum gözlerimin önünden. Filistin’de oynanan kirli bu oyun yıllardır perde kapatmadı. Ve hiç bir zaman Gazze bir politika meselesi olamadı benim için. Görmüyor musunuz bu bir insanlık meselesi? Siyonizm sempatizanlığını özür diliyorum hiç bir noktada kabul edemiyorum. Çünkü siz de biliyorsunuz ki bu insanlar bir kez olsun rahat yürümedi sokaklarında, rahat nefes almadı ve bir kez olsun gülmedi yüzleri. Her zaman çok bilinmeyenli bir denklemdi bu mesele giderekte artıyor zorluk derecesi. Soruyor insan gençten yeni dünya düzeninin bir parçası mı bu? Hamas’ın hamlesine sessiz kalınması, savunma sanayinde elinde bunca güç barındıran bu millet paraşütle inen insanlara ilerlemesi için zaman tanırken neyi meşrulaştırma derdindeydi? Evet biz sonsuz bir hamd ile ; “Ebabillerin filleri yendiğine” şahit olmuş, iman etmişiz ama harcanan bir basit strateji değil. Gerçekten haritalar baştan mı çizilecek? Netanyahu ne tür bir başkalaşımdan söz ediyordu ki Ortadoğu yeniden şekillensin? Ben hep dedim ya yine diyorum benim gönlüm, dilim siyaset bilmez. Anlamaz. Basit ve belki bir cahil algısına meyleder yüreğim. Neyi bölüşemedik, niye? İnsanın toprağa sevdası, topraktan mı gelişine? Öyleyse yetmez miydi yağmur sonrası bir pencereden toprak kokusu duyması? Yıllar önce edebiyat dersinde savaşlar hakkında bir kompozisyon yazmamız istenmişti ve ben Nil’in o şarkı sözlerini yazmıştım kağıdımın en sonuna. Yıllar var ezberlediğimden beri döndürür dururum içimde.
“ Savaş yapma
Kek yap.
Savaş ağlatır.
Kek güldürür.
Savaş aç bırakır.
Kek doyurur.”
Keşke benim bilebildiğim her şey ve yaşanan tüm acı bir kekle son bulacak kadar minik olsaydı.
Dua ile…
