Kara Karga 

Bir kara karganın gırtlağında sabah felağı,
Çıkacak bet sesinden.
Uyanmak istemeyecek insanoğlu,
İnsanlığa veda ederken.
Ben iyinin iyi, kötünün kötü olduğu bir alem bilirdim,
İyinin kötü, kötünün kötüsüne denk geldim.
Bir kuru ayaz, bir acı avaz, kan kokusu dolacak ciğerlere.
Diz boyu kan dolacak Amik ovası atların,
Melhame-i Kübra olarak verildi Kâlû Belâ’da adın.
Gargat ağacının bile dile geleceği gün mü gelip çattı Yarab!
Deccal’le mi münasebet kurdu bu ırk ki kendisi fecaat!
Ters giden birşeyler mi var?
Yoksa asrın devamı mı tüm bu fesatlar?
Torosların eteklerinde son bulacak tüm evrenin savaşı,
Kıyamet öncesi hak ile batılı yine ayırmayacak yeryüzünün bağrı!
Ey Rabbim bilirim habersiz değilsin zalimlerin yaptıklarından.
Yeter ancak olmasın masumun kendisinden akacak kan! 
Kirli tarih yine mi tekerrür etti?
Değil mi ki onlar kutsallarını çarmıha gerdi? 
Yaşadığımız bu yüz yıl bizi lime lime etti.
Biz kendimizi sana emanet ettik, biz bizi bıraktık sen bırakma Ya Rabbi…