Güneşin Renkleri

Adalı bir kız değildim. Düşüp kanadığında dizlerim deniz tuzuyla değil, kurak toprakla öpüşürdü benim. İç Anadolu’ydu vatanım, dedem Mevlana…
Büyüdüğümü, beni mutlu eden şeylerin yıllar geçtikçe değişmediğinde anlamıştım. Bir sözünde Mevlana şöyle demişti;” Ben dostlarımı ne kalbimle ne aklımla severim. Olur ya kalp durur, akıl unutur. Ben dostlarımı ruhumla severim. O ne durur, ne unutur.” Ölmeyecek tek şeyin ruh olduğunu öyleyse onu beslemem gerektiğini öğrendim. Ruhumu delicesine doyuran şey de, başka diyarlara seyahat etmekti. Ne yenirdi en çok, ne konuşulurdu ve hangi dilde, aşk acısının dermanı neydi başka mahallelerde, nasıldı binalar mesela uzanır mıydı gökyüzüne, en güzel kahve tam olarak nerede içilirdi, dahası ya güneş bize göstermediği renklerini gösteriyorsa başka yerlerde?
  İşte tüm bunlar ve dahası için gitmem gerekti. Niyet ettim ve gittim. Gittim ruh defterimin albümüne güzel pozlar biriktirmeye…
Bu hafta sizlerle Zarafet Akademi Kurucusu Sayın Gökhan Dumanlı Beyefendi’nin  “Vakit Bir Buket Çiçek Yapma Vaktidir” isimli kitabında yer almaya hak kazanmış yazımı paylaşmak istedim.
Sevdiklerinize bir buket çiçek yapmak için fırsat kollayın, sebepler uydurun aman ha geç kalmayın…