Artık Büyümüşsündür
Ayla KAYMAZ
Artık karpuz çilekli değil de sade soda içmeye başladıysan büyümüşsündür,
Kahvede ki o tek şekeri de bıraktıysan,
Çayın yanına bir şey aramıyorsan büyümüşsündür.
En sevdiğin renk siyah ve beyaza dönüşmüşse,
Kıyafetlerinden aksesuarları bertaraf etmeye başlamışsan,
Ketçap ve mayonezin aslında hiçte gerekli olmadığını düşünmeye başladıysan artık büyümüşsündür.
Dizinin bir bölümünü kaçırdın diye dünya durmuş gibi hissetmiyorsan,
Okul sınavlarından daha ağır sınavlara talebe olduysan,
Hele ki bazı hayat derslerinden kalmana rağmen devam edebildiysen artık büyümüş sündür.
Her konuşana cevap vermeyi bıraktıysan,
Terbiyesizliğe, had bilmezliğe hatta bazen hakkını savunmaya çaba harcamak istemiyorsan artık büyümüşsündür.
Bugün senden gözü dola dola yardım isteyenin,
Yarın sana laf sokma çabasına şaşırmadığında,
En sevdiğin tişörtünü yer bezi yaptığında,
Ve asla gitmez dediğin arkadaşını uğurladığında artık büyümüşsündür.
Bir sevdiğini toprağın altına koyduğunda,
Asla eyvallah etmem dediğin şeylere,
Boyun verdiğinde artık büyümüşsündür.
İçinin almadığı özrü kabul edilemez saymaya başladığında,
Seni kıranı geride bırakabilme gücüne ulaştığında,
Gerçekten yoruldum diyebilme durumunda artık büyümüşsündür.
Radyoda en sevdiğin şarkı bitmeden inebildiğinde,
O asla kıyamayacağın mumları yakmaya başladığında,
Ve artık taziyelere kendin gittiğinde artık büyümüşsündür.
Aldığını aldığın yere koy diyorsan,
Ayağına bir terlik giy derdi sarmışsa eteklerini,
Yoğurdunu, ekmeğini, domates konserveni yapmaya başladıysan artık büyümüşsündür.
En güzel ev’in; senin evin olduğunu hissettiğinde çünkü üstünde çatın var,
En vefalı dostun kendi ailen olduğunu hissettiğinde çünkü hep yanındalar,
Artık büyümüşsündür.
Belki içinde hala oralara gelmedim dediğiniz yerler vardır.
Yani inşallah vardır.
İçindeki çocuğu unutmayanlara, yaşatanlara ve hep bakî kılacaklara,
Selametle…
