Sakızın Tarihine Yolculuk: İlk Patent 154 Yıl Önce Bugün Verildi

Bugün, sakızın endüstriyel üretiminin kökenine dönüyoruz ve 28 Aralık tarihi, Ohio'lu diş doktoru William F. Semple'ın sakızın patentini aldığı gün olarak tarihe geçiyor.

Geleneksel olarak ağaçlardan elde edilen reçinenin kimyasal işlemlerden geçirilerek üretilen sakız, tarihi boyunca farklı kültürlerde temizlik ve nefes tazeliği gibi amaçlar için kullanılmıştı. Antik Yunanlar, ladin ağacının reçinesini çiğnerken, Mayalar ve Aztekler ise Manilkara zapota ağacından elde ettikleri reçineyi chicle adı verilen bir tür sakız yapmışlardı.

Ancak endüstriyel sakız üretimi, 1800'lerin sonlarına dayanıyor. ABD'li iş adamı John B. Curtis, 1848'de ladin ağacının reçinesi ve parafin mumunu kullanarak bir tür sakız geliştirdi, ancak popülerlik kazanamadı.

İlginç bir döneme damgasını vuran olaylardan biri, Meksikalı General Santa Ana'nın, sürgünde olduğu 1860'lı yılların sonlarında, ülkesine dönebilmek ve ekonomik olarak güç kazanabilmek amacıyla yeni bir çıkar yol aramasıydı. Bu süreçte, Mayaların ve Azteklerin kullandığı "chicle" adlı reçinenin, o dönemde oldukça değerli olan kauçuğun yerine geçebileceğini fark etti.

Ve nihayet, 28 Aralık 1869'da Ohio'lu diş doktoru William F. Semple, sakızın patentini aldı. Bu tarih, endüstriyel sakız üretiminin başlangıcını simgeliyor ve günümüzde milyonlarca kişinin severek tükettiği bir atıştırmalık halini almış olan sakızın tarihinde önemli bir kilometre taşı olarak kabul ediliyor.

Gelişen teknoloji ve değişen taleplerle birlikte, sakızın yapımında kullanılan malzemelerde de evrim yaşandı. Günümüzde, sentetik olarak üretilen kauçuklar ve çeşitli tatlandırıcılar, geleneksel reçinelerin yerini almış durumda. Ancak sakızın geçmişi, çeşitli kültürlerin alışkanlıklarını ve tıbbi amaçlarını yansıtan ilginç bir hikayeye sahip.