Konyalı ayakkabı tamircisi fabrikalara karşı mesleğini yaşatıyor!
Konya'da yaklaşık olarak, 60-70 yıldır ayakkabı tamirciliği yapan Hikmet Tok, unutulmaya yüz tutmuş mesleğini yaşatmaya çalışıyor. Ayakkabı tamirciliğiyle ilgilenenlerin sayısının yok denecek kadar az olduğuna değinen Tok, işini severek ve zevk alarak yaptığını belirtti.
Dünya geneli fabrika sayısının zaman içinde hızla artış göstermesi, modanın sürekli olarak yenilik kazanması, el emeğiyle yapılan meslekleri de yok etmeye başladı. Fabrikalardaki sayının artış göstermesiyle birlikte yok olma eşiğine gelen mesleklerden biri ayakkabı tamirciliği olurken, bu mesleği yapan nerdeyse kalmadı.
Konya’da ayakkabı tamirciliği mesleğinin yok olmaması için çaba gösterenlerin sayısı, bir elin 5 parmağını geçmezken, mesleği babadan öğrenen Hikmet Tok adlı vatandaş, küçük dükkânında hem zamana hem de pahalı hayat şartlarına direnç göstererek, mesleğini yaşatmaya çalışıyor.
İlkokul 2’nci sınıfla birlikte mesleğe başladığını ifade eden Tok, işini severek ve zevk alarak yaptığını aktardı. Mesleğini çok sevdiğini ve sonuna kadar devam ettireceğini vurgulayan ayakkabı tamircisi, “Şimdilerde bu işi yapan çok az kişi kaldı. Artık bu iş, fabrikalarda yapılmaya başlanıyor. Fabrika el emeğinin yerini aldı.” dedi.
“ŞİMDİLERDE BU İŞİ YAPAN ÇOK AZ KİŞİ KALDI”
Yaptığı işle ilgili Hakimiyet.com’a açıklamalarda bulunan Hikmet Tok, genel olarak şu ifadelerde bulundu: “Ayakkabı tamiri yapıyoruz. Bu meslek, babamızın mesleği. İlkokul 2'ye giderken, ona yardıma gelirdik. Yaklaşık 60-70 yıldır bu işi yapıyorum. Eskiyi yeniye doğru çeviriyoruz.
Ayakkabını biraz daha kullanışlı olmasını sağlıyoruz. 3 tane oğlu var. Üçüne de bu işi öğrettim, ancak üçü de bu işi yapmaz, sanayide çalışırlar.
Şimdilerde bu işi yapan çok az kişi kaldı. Artık bu iş, fabrikalarda yapılmaya başlanıyor. Fabrika el emeğinin yerini aldı. Fabrikalarda daha fazla üretim yapılarak, yurt dışına ihraçlar yapılıyor.”
“AYAKKABININ TEKRARDAN AYAĞA KALKMASINI SAĞLIYORUM”
“Bu işi babadan gördük. Şimdi babanın mesleğini devam ettiriyoruz. Benim 2 tane de kardeşim var. Onlar da bu işi bilirler. Ancak hiçbiri bu işi yapmaz. Biz bu işe yoğrulduk. Bu iş zevk işi, zevk alırsan yaparsın. Ya eğer zevk almazsan o şeyi hiç yapmazsın. Bu işi seviyorum. Çünkü, ayakkabının tekrardan ayağa kalkmasını sağlıyorum. Adamın bütçesine de fayda sağlamaya çalışıyorum.”
