Anadolu kelimesinin gerçek anlamını biliyor muydunuz?
İngilizcede, Anatolia olarak adlandırılan Anadolu kelimesinin kökeni, Yunancadaki Αnatolí'den geliyor. Anlamı ise 'Güneş'in yükseldiği yer' olarak geçiyor.
Tarihi kaynaklara göre bu isim, İyonyalıların hüküm sürdüğü döneme, yani en az 3000 yıl öncesine kadar dayanıyor.
Bizans döneminde kullanılan Anatolicon (doğulu, doğudaki) terimi ise Avrupa’nın doğusunda yer alan, Roma İmparatorluğu’nun geç dönem topraklarına yani başkenti Konstantinopolis olan Bizans topraklarına işaret ediyor. Anatolicon kelimesi, Latincedeki Levant ve Orient kelimeleri ile aynı anlamda kullanılıyor.
Asya kıtasının bu yarımadasının Orta Çağ Latincesindeki Anatolia şeklindeki adlandırması, Antik Yunancadaki anatole kelimesinden geliyor. Anatole, "doğu" demek ancak daha eskiye gidildiğinde ise ilk anlamı "Güneşin doğuşu" olarak karşımıza çıkıyor.
Ana (ufuk) + tellin (yükselmek) sözlerinden oluşan anatole kelimesinin ilk anlamının "ufuktan yükselen Güneş" olduğu düşünülüyor. Daha da dikkatli bakıldığında ise ana- ön ekinin başka anlamlarıyla da karşılaşılıyor. ,Tekrar, yeniden gibi bir anlama da sahip olan bu kelime ile birlikte kelime kökeninin zenginliği bizi her gün gelen yeniden yükselen güneş gibi bir yere götürüyor.
Türkler son olarak İstanbul’u da ele geçirip Bizans topraklarını tümüyle ele geçirdiklerinde bunu kendi dillerine Anadolu olarak uyarlıyorlar.
İlginç şekilde, Türkçeye uyarlanmış hali de anlamlı bir kelimeye dönüşüyor. Türkler burayı ana yurt olarak benimsiyor ve Türkçe anlamına has derin anlamlar yüklüyorlar. Kelimenin orijinal anlamı da bu şekilde zengin anlamlandırmalara açık şeklide bulunuyor.