O köyde 48 yıldır ölen kişilerin ismi deftere yazılıyor!

Rize merkezine bağlı Yenigüzel köyünde 1976 yılından bu zamana kadar hayatını kaybeden 2 bin 222 kişi köy defterine yazıldı. Yenigüzel köyü için bu durum gelenek haline geldi.

Yenigüzel köyünde yaşayan Mehmet Güzel isimli vatandaş anneannesinin ölümüyle defter tutmaya başladı. 1976 tarihinden bu yana vefat eden kişilerin ismini lakaplarıyla not tutan Mehmet Güzel vefat etmeden önce yeğeni olan Hüseyin Artara emanet etti. Defteri devralan Hüseyin Artar bu geleneği hala devam ettiriyor. Artar, ölene kadar devam ettireceğini ölmesi halinde bu geleneğin devam ettirilmesi için yeğeni Bayram Ali Tatarı görevlendireceğini aktardı.

1976 yılında dayısının başlattığı geleneği kendisinin sürdürdüğünü belirten Hüseyin Artar, “1976 senesinde dayım başlattı bu işi. Ondan sonra ben devam ettirmek istedim. O da kabul etti ve bana verdi defteri. 2 bin 222 kişi tanıdıklarımızdan yazdık. Böyle devam ettiriyoruz. Keşke ölmese yazmayalım ama işte bu Allah'ın emri olan bir şeydir. Mecburen yazıyoruz. Bu iyi bir şey.

Ölüm kaydı isteniliyor benden. Adam akrabasının kaç tarihinde öldüğünü bilemiyor. Hatta bazıları iddiaya bile giriyor. Büyük ananemin ölüm tarihi 1976 yılında onun ölümüyle başlamıştır. Böyle devam ediyor. Şimdi bazı mezar taşlarla toprakla dolmuş veyahut da silinmiş olarak okunmuyor. Bana sorulduğunda yazdığım kişilerin tarihlerini veriyorum. Hakikaten bu değişik bir hobidir yani. Deftere isimleri lakapları ile yazıyoruz. Lakapları da vatandaşın kolayı anlayabileceği şekilde yazıyoruz. Mesela köyde Mehmet Yıldız isminden çok var. Lakabıyla yazıldığı zaman hemen kim olduğu belli oluyor. Kim olduğum belli oluyor” diye konuştu.

Bayram Ali Artar ise “Mehmet Güzel bu geleneğe benim doğduğum yılda başlamış. İlk kayıt benim doğduğum yıla ait. İlk zamanlar uzun bir süre onun tuttu. Daha sonra işte yakınları, yeğenleri, işte Hüseyin Artar amcamız dedi ki 'Yani sen bunu devam ettiriyorsun. Senden sonra bunu kime layık görürsün?' O da 'Bunu en güzel işte seni layık görürüm. Ben ölünce Hüseyin Artar'a verin. Eğer sıralı bir ölüm olursa ona verin. O devam ettirsin' dedi. Hüseyin Artar da o yıldan bu yana bunu devam ettiriyor. Acı bir şey ki Hüseyin Artar, maalesef ilerleyen yıllarda o deftere eşinin ve çocuğunun da ölümünü yazmak zorunda kaldı. Onların da acısını yaşadı. Onları da oraya kaydetti. O günden bugüne bu gelenek devam ediyor. O öldükten sonra deftere isim yazma geleneği için amcam beni seçti. Kim bilir ben amcamdan önce öleceğim ve benim ismimi o yazacak, bilemeyiz" sözlerini aktardı.

Bakmadan Geçme