11 milyon dekarda tarım

Ülkemizde bugün buğday tarımı için yeterli sayıda taleplere cevap verebilecek tescilli çeşit mevcuttur. Geliştirilen çeşitlerin verim ve kalite potansiyelleri yeterli seviyededir. Fakat bu potansiyelleri tam olarak değerlendirilememektedir. Bunun temel sebebi yetiştirme tekniği konusunda yapılan yanlışlıklardır. Ekeceği buğday çeşidini belirlerken mutlaka bölgemizin iklim ve toprak koşulları dikkate alınmalıdır. Yazlık karakterli düşük sıcaklıklara dayanamayan çeşitlerin ekiminden kaçınılmalıdır. En önemli faktör ekilecek çeşidin gelişme tabiatıdır. Bölgemizde erkenci, orta ve geç olum grubunda yer alan çok farklı gelişme tabiatına sahip çeşitler yetiştirilmektedir.  Daha önce belirtildiği gibi bölgemizde ekilen çeşitler alternatif ve kışlık gelişme tabiatında olan çeşitlerdir. Bölgemizde yazlık çeşit kullanımı yoktur. Burada en önemli sorun bölgemiz ekolojisine uygun olmayan alternatif ve erkenci çeşitlerin bazı yıllar yüksek verim vermeleri nedeniyle tercih edilmesidir.

Ekim zamanı ve tohumluk miktarı

Buğday tarımının yoğun olarak yapıldığı kuru tarım bölgelerinde kışlık ekimler yazlık ekimlerin iki katı kadar fazla ürün verebilmektedir. Bu yüzden bölgemizde buğday için zorunlu kalınmadıkça yazlık ekim yapılmaması tavsiye edilmektedir. Fakat fazla verim elde edebilmek için ekim zamanını iyi ayarlamak gerekmektedir. Ekimin uygun zamanda yapılması buğday yetiştirildiği koşullardaki elverişli suyu ve toplam sıcaklığı en iyi şekilde değerlendirebilecek sayıda ve büyüklükte bitki oluşmasına yol açmaktadır. Orta Anadolu ve Konya yöresi için son yıllardaki iklim değişikliği de göz önüne alındığında buğday için en uygun ekim zamanının 1 Ekim-30 Ekim arasında yapılması gerekir. Ekilen çeşidin düşük sıcaklığa hassasiyet göstermesi durumunda ekim Kasım ayına ertelenmelidir. Buğday ve arpada verimi belirleyen en önemli faktörlerden biriside atılacak tohumluk miktarıdır. Optimum ekim sıklığı çeşide, ekolojik koşullara, yetiştirme koşullarına göre değişmektedir. Birim alana atılacak tohumluk miktarının yüksek olması, birim alanda fazla bitki oluşumuna ve dolayısıyla yatmaya veya bitkiler arasında aşırı rekabete yol açmak suretiyle verimin azalmasına neden olabilir. Tohumluk miktarının düşük tutulması arazinin yeterince değerlendirilmemesi, yabancı ot sorununun artması gibi nedenlerden dolayı yine verimin azalmasına yol açar. Konya yöresi için buğdayda sulu şartlarda m2 de 500 tane veya dekara (1000 m2) 20-22 kg/da tohum miktarı, kuru şartlar için ise çıkış riskine karşı 25 kg/da kadar artırılabilir.

Gübreleme

En doğru gübreleme programı, usulüne uygun olarak alınmış toprak örneklerinin analiz sonuçlarına göre yapılabilmektedir. Gübre fiyatlarının yüksek olması nedeni ile toprağımızın durumunu bilmek bize taban gübresi uygularken önemli avantaj ve tasarruf sağlayacaktır. Tarlamızın durumunu bilmiyorsak; Taban gübresi olarak kıraç koşullarda 7 kg/da saf fosfor, sulu koşullar için ise 10 kg/da saf fosfor düşecek şekilde taban gübresi uygulaması yeterli olacaktır. Daha fazlası toprağa zarar vermektedir. Taban gübresi olarak orgonomineral veya DAP gübresini ayrı ayrı kullanabileceğimiz gibi karıştıraraktan kullanabiliriz. Çiftçilerimiz en uygun maliyetle ekimde yeterli fosfor elementini toprakla buluşturması kendi karına olacaktır.